به درد لگن و ران دقت کنید

1: درد در لگن یا قسمت داخلی کشاله ران هنگام راه رفتن ، بالا و پایین رفتن از پله ها ، خم شدن به جلو و بستن کفش ها می تواند نشانه خطر باشد. اگر در ناحیه لگن که بیشترین مفصل را در بدن ما دارد درد وجود دارد ، باید سریعا با یک متخصص مشورت شود. در غیر این صورت ، تحرک محدود می شود ، کیفیت زندگی کاهش می یابد و اگر بیماری زمینه ای جدی وجود داشته باشد ، ممکن است از آن رد شود و درمان به تأخیر بیفتد. درد لگن اغلب با درد فتق کمر اشتباه گرفته می شود.

2: درد لگن در بزرگسالان بیشتر در کشاله ران و خارج از ران احساس می شود. این دردها ، که بیشتر به دلیل آسیب دیدگی لگن یا کلسیفیکاسیون ایجاد می شوند ، به صورت مکانیکی اتفاق می افتند. درد لگن بیشتر مانند زخم ناگهانی چاقو هنگام راه رفتن ، بالا رفتن و پایین آمدن از پله ها ، خم شدن به جلو و بستن کفش ، پوشیدن جوراب یا سوار شدن و پیاده شدن از ماشین خود را نشان می دهد.

3: از جمله دلایل درد لگن در گروه سنی جوان ، یعنی افراد 30 یا 40 ساله ، آسیب یا پارگی بافت های نرم داخل لگن است که به آن “لابروم” گفته می شود یا تغییر شکل در استخوان لگن است. در صورت وجود چنین وضعیتی ، افراد هنگام انجام ورزش یا پیاده روی طولانی مدت در ناحیه کشاله ران ، قسمت خارجی یا داخلی لگن دچار درد می شوند و عملکرد ورزشی کاهش می یابد. به این بیماری فشرده سازی مفصل لگن یا پارگی داخل مفصل لگن گفته می شود.

4: رویکرد درمانی که برای چنین بیمارانی اعمال می شود در ابتدا معمولاً استراحت است. در نتیجه ناهنجاری هایی که در اشعه ایکس لگن یا ام آر آی بیماران دیده می شود ، اول از همه ، روش درمانی به نام درمان فیزیکی یا تزریق PRP ، یعنی پلاکت های به دست آمده از خون خود بیمار ، در مفصل لگن تزریق می شود. این روش های درمانی بیشتر به کم شدن شکایات بیماران  و بهبود وضعیت عمومی کمک می کند.

5: با این حال ، اگر شکایات علی رغم همه چیز از بین نرود ، اگر بر زندگی روزمره فرد تأثیر بگذارد و اگر حرکات را محدود کند ممکن است مداخله جراحی لازم باشد. برای بیماران گروه سنی جوان آرتروسکوپی مفصل لگن انجام می شود.

6: در افراد مسن تر ، کلسیفیکاسیون و ساییدگی مفصل دیده می شود. درد در آرتروز بیشتر در چند مرحله اول رخ می دهد ، اما ممکن است پس از کمی گرم شدن کم شود.  با این حال ، با پیشرفت کلسیفیکاسیون ، لنگیدن ، درد در کشاله ران و حتی محدودیت شدید حرکت در پا ممکن است دائمی شود. در چنین مواردی ، کاهش وزن ، پرهیز از فعالیت های سنگین و درمان فیزیکی مفید است. با این حال ، اگر کلسیفیکاسیون خیلی پیشرفته نباشد ، تزریق برخی از مایعات تقویت کننده روان کننده به مفصل لگن می تواند سطح درد را کم کند.

7: اگر سطح کلسیفیکاسیون فرد بسیار پیشرفته باشد ، از پروتز مفصل لگن استفاده می شود. در این جراحی قسمت های ساییده شده برداشته شده و پروتزی متشکل از قطعات فلزی ، پلاستیک و سرامیک با مقاومت بالا به نام پلی اتیلن متصل می شود. بنابراین ، حرکت بدون درد حاصل می شود.

8: دردلگن و درد کمر را می توان با یکدیگر اشتباه گرفت. در بعضی از بیماران ، هم مشکل لگن و هم کمر ممکن است با هم باشد. در چنین مواردی ، برای مشخص کردن منبع درد، تزریق دارو به مفصل لگن بیمار انجام می شود. بنابراین ، با گذشت درد مفصل لگن به مدت 4 ساعت ، می توان تشخیص داد که این درد از کمر ناشی می شود یا از لگن. بزرگ ترین مشکل در چنین مواردی این است که درد به درستی قابل تشخیص نیست و عمل جراحی اشتباه انجام می شود. کمردرد معمولاً به صورت دردی است که از باسن و پشت مفصل ران شروع می شود و تا پشت پا و پاشنه پا ادامه دارد. باید به شکایات اینگونه بیماران خوب گوش داده و معاینات آنها با دقت انجام شود.

9: برای تشخیص درد لگن باید اشعه ایکس انجام شود. در صورت مشکوک شدن به پارگی ، درخواست MRI می شود. برای هر درد نیازی به مراجعه فوری به متخصص نیست. اول از همه ، لازم است که مدتی استراحت کنید و منتظر باشید تا درد با مسکن از بین برود ، اگر درد هنوز از بین نرود ، لازم است به متخصص مراجعه کنید.

10: اگرچه بیشتر این نوع درد به صورت ارثی است ، برخی از پیشنهادات برای جلوگیری یا خلاص شدن از درد مفصل لگن ، عبارتند از:

1. عدم افزایش وزن برای کاهش درد
2. عدم استعمال دخانیات برای حفظ سلامت استخوان
3. پیاده روی روزانه
4. داشتن یک رژیم غذایی متعادل
5. 20 دقیقه در آفتاب ماندن برای دریافت ویتامین D
6. دریافت کلسیم کافی مطابق سن
7.