سندرم متقاطع فوقانی به پیکربندی خاصی از گروه های عضلانی بیش از حد فعال و غیر فعال در گردن، سینه و شانه اشاره دارد.

به طور معمول وضعيت بدنی ضعيف، از جمله وضعيت سر رو به جلو که هنگام استفاده افراد از دستگاه های الکترونيکی، مطالعه و رانندگی باعث ایجاد این سندرم می شود. افرادی که مبتلا به سندرم متقاطع فوقانی هستند، معمولا مجموعه یکسان یا مشابه از ناهنجاری های وضعیتی دارند که ممکن است به عنوان خمیدگی توصیف شوند.

تمرینات کششی و قدرتی متفاوتی وجود