آرتروز گردن: علائم، درمان و متخصص آرتروز گردن و ستون فقرات

آرتروز گردن چیست؟

آرتروز گردن یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مفصلی در ناحیه ستون فقرات گردنی است که بیشتر در اثر فرسایش تدریجی مفاصل، غضروف‌ها و دیسک‌های بین‌مهره‌ای ایجاد می‌شود. این بیماری به مرور باعث کاهش انعطاف‌پذیری، درد مزمن و محدودیت حرکتی در ناحیه گردن می‌شود. در بسیاری از موارد، درمان آرتروز گردن در مراحل اولیه به‌صورت غیرجراحی انجام می‌گیرد و اگر در همان مراحل ابتدایی تشخیص داده شود، می‌توان از پیشرفت آن جلوگیری کرد.
افرادی که ساعت‌های طولانی پشت میز می‌نشینند، با گوشی موبایل یا کامپیوتر کار می‌کنند، یا در اثر افزایش سن دچار تغییرات استخوانی می‌شوند، بیشتر در معرض علت آرتروز گردن قرار دارند. درک دقیق علائم و شناسایی به‌موقع نشانه‌ها، نخستین گام برای پیشگیری از آرتروز گردن و کنترل عوارض آن است.

علت بروز آرتروز گردن

در بیشتر موارد، تغییرات تدریجی در مفاصل گردنی، کاهش انعطاف‌پذیری و فشارهای مکرر باعث بروز آرتروز می‌شود. سبک زندگی کم‌تحرک، عادت‌های اشتباه بدنی و افزایش سن همگی در شکل‌گیری این عارضه نقش دارند. در واقع، ترکیبی از عوامل داخلی و بیرونی در کنار هم موجب می‌شوند که مفاصل گردن فرسوده و دردناک شوند.

فرسایش غضروف‌ها

 با گذر زمان، غضروف‌های بین‌مهره‌ای گردن نازک‌تر شده و خاصیت جذب فشار خود را از دست می‌دهند. در نتیجه، استخوان‌ها به‌طور مستقیم با هم تماس پیدا کرده و التهاب، سفتی و درد به وجود می‌آید. این تغییر تدریجی یکی از اصلی‌ترین دلایل بروز و تشدید آرتروز گردن است.

وضعیت نادرست بدن

 خم شدن طولانی‌مدت سر هنگام استفاده از موبایل یا کار با لپ‌تاپ، نشستن روی صندلی نامناسب و خوابیدن در وضعیت اشتباه باعث فشار مداوم بر مهره‌های گردنی می‌شود. این فشارها به‌مرور زمان ساختار مهره‌ها را تغییر داده و خطر آرتروز گردن را افزایش می‌دهند.

آسیب‌های قدیمی

افرادی که در گذشته دچار آسیب‌هایی مانند تصادف، سقوط یا ضربه در ناحیه گردن شده‌اند، بیشتر در معرض این بیماری قرار دارند. این نوع آسیب‌ها ممکن است بافت‌های اطراف مهره‌ها را ضعیف کرده و در آینده زمینه‌ساز نیاز به درمان آرتروز گردن شوند.

ژنتیک و ارث

 در برخی خانواده‌ها، استعداد ابتلا به مشکلات مفصلی از جمله آرتروز گردن به‌صورت ارثی وجود دارد. ژن‌های خاص می‌توانند باعث ضعیف‌تر شدن غضروف‌ها یا تغییر در ساختار استخوان شوند و این موضوع احتمال ابتلا را افزایش می‌دهد.

با این‌که کنترل کامل این عوامل ممکن نیست، اما با رعایت وضعیت صحیح بدن، انجام ورزش‌های اصلاحی و پیگیری منظم می‌توان تا حد زیادی از پیشگیری از آرتروز گردن اطمینان حاصل کرد.

فرم رزرو نوبت

1. عدم هماهنگی و مشکل در راه رفتن
2. رفلکس‌های غیرطبیعی
3. اسپاسم‌های عضلانی
4. بی‌اختیاری ادرار و مدفوع

یکی دیگر از عوارض احتمالی آرتروز گردن رادیکولوپاتی گردنی است، که در آن خارهای استخوانی هنگام بیرون زدن از استخوان‌های ستون فقرات روی عصب‌ها فشار می‌آورند. شایع‌ترین علامت این عارضه تیر کشیدن یک یا هر دو دست است.

علائم آرتروز گردن

در مراحل ابتدایی، نشانه‌های آرتروز گردن ممکن است خفیف و گذرا باشند و اغلب با خستگی یا کشیدگی ساده عضلات اشتباه گرفته شوند. اما با گذشت زمان، شدت درد و محدودیت حرکتی بیشتر می‌شود و انجام فعالیت‌های روزمره را دشوار می‌کند. تشخیص زودهنگام این علائم نقش مهمی در درمان آرتروز گردن و جلوگیری از پیشرفت آن دارد.

درد مزمن گردن

 رایج‌ترین نشانه‌ای است که در اثر فشردگی مهره‌ها و التهاب مفاصل ایجاد می‌شود. این درد معمولاً در پشت یا کنار گردن حس می‌شود و ممکن است تا شانه‌ها یا حتی بازوها انتشار پیدا کند. در صورت تداوم، لازم است برای درمان آرتروز گردن به پزشک مراجعه شود.

خشکی و محدودیت حرکت

 فرد هنگام چرخاندن یا خم‌کردن گردن احساس سفتی و کاهش دامنه حرکتی دارد. این مشکل به‌ویژه هنگام بیدار شدن از خواب یا پس از نشستن طولانی‌مدت تشدید می‌شود و یکی از شایع‌ترین علائم آرتروز گردن به شمار می‌آید.

سردردهای پشت‌سری

 دردهایی که از قسمت پایین جمجمه شروع شده و تا پشت سر یا شانه‌ها امتداد پیدا می‌کنند، معمولاً از فشار مهره‌های گردنی ناشی می‌شوند. این نوع سردرد می‌تواند علامت هشداردهنده‌ی وجود آرتروز گردن و التهاب اعصاب گردنی باشد.

بی‌حسی و گزگز در اندام‌ها

 وقتی اعصاب گردنی تحت‌فشار قرار می‌گیرند، احساس سوزن‌سوزن شدن یا بی‌حسی در بازو، ساعد یا انگشتان به وجود می‌آید. این علامت از نشانه‌های جدی در پیشرفت بیماری است و نیاز به درمان آرتروز گردن فوری دارد.

اگر هر یک از این نشانه‌ها به‌صورت مکرر مشاهده شوند، نباید نادیده گرفته شوند. تشخیص و اقدام به‌موقع می‌تواند مسیر پیشگیری از آرتروز گردن را هموار کرده و از آسیب‌های دائمی به اعصاب جلوگیری کند.

مشاوره رایگان

راه‌های تشخیص آرتروز گردن

برای شناسایی دقیق آرتروز گردن، ابتدا پزشک با بررسی سابقه‌ی بیمار و انجام معاینه‌ی فیزیکی وضعیت حرکتی گردن را ارزیابی می‌کند. در ادامه، برای اطمینان از میزان فرسایش مفاصل و سلامت اعصاب، از روش‌های تصویربرداری و تست‌های تخصصی استفاده می‌شود. تشخیص به‌موقع، کلید اصلی انتخاب درست‌ترین مسیر برای درمان آرتروز گردن است.

عکس‌برداری با اشعه ایکس (X-ray)

 این روش ساده و سریع، تغییرات استخوانی، کاهش فاصله بین مهره‌ها و وجود زائده‌های استخوانی را نشان می‌دهد. پزشک با مشاهده این تصاویر می‌تواند مرحله‌ی اولیه‌ی آرتروز گردن را تشخیص دهد.

MRI

 در این روش جزئیات دقیق‌تری از دیسک‌ها، غضروف‌ها و بافت نرم گردن دیده می‌شود. MRI کمک می‌کند تا فشار وارد بر اعصاب و میزان تخریب مفصل مشخص شود و برنامه‌ی مناسب برای درمان آرتروز گردن تنظیم گردد.

الکترومیوگرافی (EMG)

 با بررسی فعالیت الکتریکی عضلات و اعصاب، این تست مشخص می‌کند که آیا آسیب عصبی ناشی از آرتروز گردن وجود دارد یا خیر. نتیجه‌ی آن برای تعیین شدت درگیری اعصاب و انتخاب درمان بسیار مفید است.

استفاده‌ی هم‌زمان از این روش‌ها به پزشک کمک می‌کند تا نوع، محل و شدت بیماری به‌درستی مشخص شود و برنامه‌ی درمانی متناسب با شرایط بیمار برای پیشگیری از آرتروز گردن و کنترل علائم آن ارائه گردد.

راه ها و روش های درمان آرتروز گردن

در کلینیک دکتر یزدانی، درمان آرتروز گردن به شدت نشانه‌ها و علائم بیمار بستگی دارد. در اینجا، هدف درمان تسکین درد، کمک به بیمار برای حفظ سطح فعالیت‌هایش تا حد ممکن، و پیشگیری از آسیب دائمی به نخاع و عصب‌های ستون فقرات است.

قرص آرتروز گردن

اگر مسکن‌های بدون نسخه جواب ندهند، دکتر متخصص، قرص گردن درد و داروهای زیر را تجویز می‌کنند:

•    داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی: ممکن است برای تسکین درد و التهاب به ایبوپروفن قوی (تجویزی) یا ناپروکسن سدیم (آناپروکس، آناپروکس دی‌اس) نیاز باشد.
•    کورتیکواستروئیدها: داروهای خوراکی مثل پردنیزون می‌توانند به تسکین درد کمک کنند. اگر درد شدید باشد، پزشک می‌تواند تزریق استروئیدها را پیشنهاد دهد.
•    شل کننده‌های عضلات: برخی داورها مثل سیکلوبنزاپرین (آمیرکس، فکسمید ) و متوکاربامول (روباکسین) می‌توانند به رفع اسپاسم‌های عضلات گردن کمک کنند.
•    داروهای ضد تشنج: بعضی از انواع داروهای صرع مثل گاباپنتین (نئورونتین) و پرگابالین (لیریکا) می‌توانند درد ناشی از آسیب‌های عصبی را کاهش دهند.
•    داروهای ضدافسردگی: مشخص شده که بعضی داروهای ضدافسردگی به کاهش درد گردن ناشی از آرتروز گردن کمک می‌کنند.
•    مسکن‌های تجویزی: ممکن است پزشک اکسی‌کدون (پرکوست، روکسیست ) تجویز کند.

فیزیوتراپی

یک فیزیوتراپ می‌تواند به بیماران تمریناتی را برای کمک به کشش و تقویت عضلات گردن و شانه‌هایشان آموزش دهد. استفاده از حرکات کششی برای مبتلایان به آرتروز گردن مفید بوده و در مواردی که ریشه‌های عصبی تحت فشار قرار داند، کمک می‌کنند فضای بیشتری در درون ستون فقرات فراهم شود.

طب سوزنی

گاهی اوقات پزشکان ما استفاده از طب سوزنی بر کاهش درد را پیشنهاد می‌دهند. بهترین خدمات طب سوزنی را متخصصان مجاز طب سوزنی ارائه می‌دهند.

استفاده از بریس

استفاده موقت از بریس‌ها (یک هفته) به تسکین علائم عارضه کمک می‌کند، در عین حال استفاده طولانی مدت از آن‌ها توصیه نمی‌شود. پوشیدن بریس به مدت طولانی باعث ضعیف شدن عضلات ستون فقرات شده که در نتیجه، عدم استفاده مداوم از آن‌ها باعث افزایش درد می‌شود. درهرحال، فیزیوتراپی مفیدتر است زیرا عضلات را تقویت می‌کند.‌

کایروپراکتیک

کایروپراکتورها معتقدند داشتن یک سیستم عصبی سالم مترادف با داشتن یک بدن سالم است. یک نیمه‌دررفتگی، یا کج شدن یک مهره کمر، سیستم عصبی را دچار مشکلات و اختلالاتی می‌کند که باعث درد گردن و کمر می‌شوند. کایروپراکتورها نمی‌توانند دارو تجویز کرده یا جراحی انجام دهند. تکنیک‌های مورد استفاده در کار آن‌ها عبارتند از یخ و گرما، اولتراسوند، ماساژ، اصلاح سبک زندگی و تنظیم ستون فقرات (که به آن دستکاری ستون فقرات هم گفته می‌شود).

تزریقات نخاعی برای درمان آرتروز گردن

در این بخش انواع تزریقات نخاعی برای درمان آرتروز گردن را برسی میکنیم

تزریق استروئید اپیدورال:

این یکی از معمول‌ترین تزریقات است، که خصوصاً برای درمان آرتروز گردن مؤثر می‌باشد. یک تزریق استروئید اپیدورال، فضای اپیدورال را هدف قرار می‌گیرد، که فضای اطراف غشا پوشش دهنده نخاع و ریشه‌های عصبی است. عصب‌ها از طول فضای اپیدورال عبور کرده و سپس به سایر بخش‌های بدن، مثل پاها، منشعب می‌شوند، فشرده شدن یک ریشه عصبی در فضای اپیدورال ، باعث بروز دردی می‌شود که از کمر پایین رفته و به پاها سرایت می‌کند و معمولاً به آن درد سیاتیک گفته می‌شود، هرچند که اصلاح پزشکی مناسب آن رادیکولوپاتی است.

تزریق استروئید اپیدورال، استروئیدها (که ضدالتهاب‌های بسیار نیرومندی هستند) را مستقیماً به ریشه عصب ملتهب شده می‌فرستد. معمولاً مشاهده تأثیر کامل تزریق استروئید اپیدورال، دو تا سه روز زمان می‌برد.

گاهی اوقات همراه با داروی گردن درد استروئید یک بی‌حسی موضعی هم تزریق می‌شود تا در همان حال که اپیدروال تأثیر خود را می‌گذارد درد بیمار نیز فوراً تسکین یابد. به این تزریق «بلوک » گفته می‌شود.

تزریق استروئید اپیدورال یک روش درمانی مدیریت درد است، که برای همین بهتر است یک متخصص مجرب مدیریت درد این تزریق را انجام بدهد. احتمالاً به 2 تا 3 تزریق نیاز است؛ در کل، به دلیل عوارض جانبی احتمالی استروئیدها، نباید بیش از این مقدار تزریق انجام داد.

تزریق به مفاصل فاست:

تزریقات مفاصل فاست که به آن‌ها بلوک‌های فاست هم گفته می‌شود، برای درد مفاصل فاست (در هنگام دچار شدن آن‌ها به آرتروز) مفید هستند. مفاصل فاست ستون فقرات به انسان کمک می‌کنند تا به راحتی حرکت کرده و همچنین باعث ثبات ستون فقرات می‌شوند. التهاب ناشی از آرتروز این مفاصل باعث درد می‌شود. تزریق مفصل فاست، مفصل را بی‌حس کرده و درد را کاهش می‌دهد.

خدمات جراحی بسته به عنوان کارآمدترین روش در درمان انواع آرتروز به ویژه آرتروز گردن در کلینیک تخصصی دکتر یزدانی توسط متخصصین باتجربه انجام می‌پذیرد. برای رزرو نوبت و مشاوره با متخصصین ما تماس بگیرید.

درمان‌های خانگی آرتروز گردن

در مواردی که آرتروز گردن در مراحل اولیه یا متوسط قرار دارد، می‌توان با رعایت برخی نکات ساده و انجام مراقبت‌های خانگی، درد و التهاب را کاهش داد. این روش‌ها به بهبود عملکرد گردن و تقویت عضلات کمک می‌کنند و در بسیاری از بیماران نیاز به جراحی را برطرف می‌سازند. با این حال، در صورت تشدید علائم آرتروز گردن، مراجعه به پزشک ضروری است.

مصرف داروهای بدون نسخه

 استفاده از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن یا استامینوفن، می‌تواند در کاهش درد و التهاب ناشی از آرتروز گردن مؤثر باشد. این داروها به‌صورت موقتی علائم را تسکین می‌دهند، اما نباید بدون مشورت پزشک به‌صورت طولانی‌مدت مصرف شوند.

استفاده از کمپرس گرم و سرد

 قرار دادن پد گرم بر روی گردن باعث افزایش جریان خون و کاهش اسپاسم عضلات می‌شود. در مقابل، کمپرس سرد التهاب و تورم را کاهش می‌دهد. ترکیب این دو روش به‌صورت متناوب، یکی از ساده‌ترین راهکارهای خانگی برای درمان آرتروز گردن است.

ورزش و حرکات اصلاحی

انجام تمرینات کششی و تقویتی سبک زیر نظر متخصص فیزیوتراپی، به کاهش خشکی و افزایش دامنه حرکتی گردن کمک می‌کند. این حرکات همچنین از پیشرفت بیماری جلوگیری کرده و نقش مهمی در پیشگیری از آرتروز گردن دارند.

اصلاح سبک زندگی

 حفظ وضعیت درست بدن در هنگام کار با موبایل و کامپیوتر، استفاده از بالش مناسب و پرهیز از نشستن طولانی‌مدت، فشار روی مهره‌ها را کم می‌کند. اصلاح این عادات ساده، روند درمان آرتروز گردن را تسریع می‌نماید.

درمان‌های پزشکی در صورت نیاز

 اگر درمان‌های محافظه‌کارانه نتیجه‌بخش نباشند یا علائم عصبی مانند بی‌حسی و ضعف در دست و پاها ایجاد شود، جراحی آخرین گزینه خواهد بود. در این حالت، جراح با روش‌هایی مانند برداشتن فتق دیسک یا خار استخوانی، یا فیوژن (جوش دادن مهره‌ها با گرافت استخوانی)، فضای بیشتری برای عبور اعصاب ایجاد می‌کند و فشار از روی نخاع برداشته می‌شود.

با رعایت مداوم این روش‌ها، بسیاری از بیماران می‌توانند بدون جراحی بهبود یابند و کیفیت زندگی خود را حفظ کنند. استفاده منظم از درمان‌های خانگی در کنار فیزیوتراپی، مؤثرترین مسیر برای درمان آرتروز گردن و کنترل دردهای مزمن محسوب می‌شود.

نتیجه گیری

آرتروز گردن اگر به‌موقع تشخیص داده شود، به‌راحتی قابل‌کنترل است و در اغلب موارد نیازی به جراحی ندارد. رعایت وضعیت صحیح بدن، انجام تمرینات فیزیوتراپی و استفاده از درمان‌های خانگی می‌تواند درد و خشکی را به حداقل برساند. با مراجعه به متخصص طب فیزیکی و شروع زودهنگام درمان آرتروز گردن، می‌توان از پیشرفت بیماری جلوگیری کرد و تحرک طبیعی گردن را دوباره به دست آورد. سلامت گردن، یعنی کیفیت بهتر زندگی و آرامش بیشتر در فعالیت‌های روزمره.