ورزش درمانی چگونه به درمان آرتروز کمک می کند؟

ورزش‌درمانی برای آرتروز چیست و چگونه عمل می‌کند؟

ورزش‌درمانی برای آرتروز رویکردی مبتنی‌بر شواهد است که با بارگذاریِ تدریجی و کنترل‌شده، تغذیهٔ غضروف را به‌کمک گردش مایع سینویال بهتر می‌کند و مسیر التهاب را آرام می‌کند.با تقویت عضلات اطراف مفصل و بهبود استقامت، نیروهای فشاری پخش می‌شوند و فشار نقطه‌ای روی سطح مفصلی کاهش می‌یابد؛ در نتیجه در ورزش درمانی برای آرتروز زانو درد کمتر و راه‌رفتن پایدارتر می‌شود.تمرین‌های حس‌عمقی و کنترل عصبی‌ـ‌عضلانی الگوی حرکت را اصلاح می‌کنند، به ثبات مفصل کمک می‌کنند و دفعات عود درد را کم می‌کنند؛ این مؤلفه در پکیج ورزش درمانی برای آرتروز شانه نیز کلیدی است.

برنامه‌ها شخصی‌سازی می‌شوند: شدت، دامنه و تکرار با توجه به سن، شاخص تودهٔ بدنی و سطح فعالیت تعیین می‌شود و در ورزش درمانی برای آرتروز لگن و ران روی گلوت‌ها و هیجِ لگنی تمرکز می‌شود.ترکیب تمرینات کششیِ ملایم، قدرتیِ هدفمند و هوازی کم‌فشار کنار آموزش وضعیت بدنی و مدیریت وزن، اثر تجمعی می‌سازد و نیاز به مسکن را کاهش می‌دهد.پایش درد ۲۴ ساعته، اصل «بدون درد تیز»، و پیشروی ۱۰٪ در هفته باعث می‌شود ورزش‌درمانی برای آرتروز ایمن بماند و در چند هفته شاخص‌هایی مثل دامنهٔ حرکتی و عملکرد روزانه بهتر شوند.

فواید ورزش‌درمانی برای آرتروز

ورزش‌درمانی برای آرتروز وقتی با بارگذاریِ تدریجی و کنترل درد همراه شود، چرخهٔ درد–کم‌تحرکی را می‌شکند و حرکت روان‌تر می‌شود. برنامهٔ منظم، تغذیهٔ غضروف را به‌کمک جریان مایع سینویال بهتر می‌کند و الگوی حرکت اصلاح می‌شود. پایش درد و تنظیم شدت باعث می‌شود ورزش‌درمانی برای آرتروز ایمن بماند و مسیر بهبود قابل‌پیگیری شود.

کاهشِ معنادارِ درد

ورزش‌درمانی برای آرتروز با تقویت عضلات اطراف مفصل و بازآموزی الگوی حرکت، فشار نقطه‌ای را کم می‌کند و درد روزمره پایین می‌آید. کشش‌های ملایم کنار تمرین‌های ایزومتریک، سیگنال‌های درد را تعدیل می‌کند و تحمل فعالیت بالا می‌رود. در ورزش درمانی برای آرتروز زانو کاهش دردِ پله‌رفتن و نشستنِ طولانی زودتر حس می‌شود. همین منطق در ورزش درمانی برای آرتروز شانه هنگام لباس‌پوشیدن یا برداشتنِ اشیا نتیجه می‌دهد.

افزایش دامنهٔ حرکتی و انعطاف‌پذیری

ورزش‌درمانی برای آرتروز با کشش‌های هدفمند و موبیلیزیشن فعال، خشکی مفصل را کم می‌کند و دامنهٔ حرکتی برمی‌گردد. توالی«گرم‌کردن–کشش–تقویت» چسبندگی‌های بافت نرم را کاهش می‌دهد. در ورزش درمانی برای آرتروز دست باز و بسته‌کردنِ کامل انگشتان ساده‌تر می‌شود. در ورزش درمانی برای آرتروز لگن، ران الگوی راه‌رفتن طبیعی‌تر و گام‌ها بلندتر می‌شود.

بهبود عملکرد روزانه

ورزش‌درمانی برای آرتروز قدرت عملکردی را بالا می‌برد و کارهای ساده بدون مکث انجام می‌شود. تمرین‌های عملکردی مثل اسکاتِ کوتاه و هیجِ لگنی، مهارت‌های واقعیِ خانه را هدف می‌گیرند. در ورزش درمانی برای آرتروز زانو نشستن و برخاستن از صندلی کنترل‌شده می‌شود. در ورزش درمانی برای آرتروز شانه دست‌بردن به قفسه‌های بالاتر آسان‌تر می‌شود.

تقویت عضلاتِ ثبات‌دهنده و توزیع یکنواختِ نیرو

ورزش‌درمانی برای آرتروز با فعال‌سازی گلوت‌ها، چهارسر و عضلات اسکاپولار، بار مفصل را پخش می‌کند. تقویتِ ایزومتریک در فاز درد و سپس داینامیک در فاز پیشرفته انجام می‌شود. در ورزش درمانی برای آرتروز لگن، ران کلامشل و پل‌زدن تکیه‌گاهِ لگن را محکم می‌کند. در ورزش درمانی برای آرتروز شانه چرخاننده‌های داخلی/خارجی ثبات ساکن‌ـ‌پویا را بهبود می‌دهد.

کاهش وابستگی به دارو

ورزش‌درمانی برای آرتروز ریشهٔ مکانیکیِ درد را هدف می‌گیرد که نیاز به مسکن کمتر می‌شود. با بهبود قدرت، تعادل و دامنه، دفعاتِ مصرف دارو کاهش پیدا می‌کند. در ورزش درمانی برای آرتروز دست برداشتنِ اشیا بدون درد، مصرف ضدالتهاب را محدود می‌کند. در ورزش درمانی برای آرتروز زانو خواب شبانه بهتر می‌شود و نیاز به مسکن شبانه کمتر می‌شود.

بهبود تعادل و پیشگیری از زمین‌خوردن

ورزش‌درمانی برای آرتروز با تمرین‌های حس‌عمقی، سیستم تعادلی را دقیق‌تر می‌کند. ایستادنِ تک‌پا، راه‌رفتنِ پاشنه‌ـ‌پنجه و استپِ کنترل‌شده ریسک سقوط را پایین می‌آورد. در ورزش درمانی برای آرتروز لگن، ران ثباتِ جانبیِ لگن هنگام گام‌برداری افزایش می‌یابد. برای زانو، تمرین‌های تعادلی کنار دیوار در برنامهٔ خانگی امن و مؤثر است.

کند کردنِ پیشرفتِ بیماری

ورزش‌درمانی برای آرتروز به‌کمک حرکتِ تغذیه‌ایِ غضروف و کاهش التهابِ حرکتی، مسیر تخریب را آهسته می‌کند. قدرتِ حمایتیِ بهتر، میکروحرکاتِ مضرِ مفصلی را محدود می‌کند. در ورزش درمانی برای آرتروز زانو فشارهای تکراریِ مضر کاهش می‌یابد. در ورزش درمانی برای آرتروز شانه سایشِ دردناکِ حرکات بالای سر کمتر می‌شود.

بهینه‌ سازیِ سلامت قلب‌ عروق و وزن

ورزش‌درمانی برای آرتروز هوازیِ سبک، استقامت را بالا می‌برد و التهابِ سیستمیک را کاهش می‌دهد. کاهشِ وزنِ تدریجی بارِ مکانیکیِ مفاصلِ زانو و لگن را کم می‌کند. پیاده‌روی نرم یا دوچرخهٔ ثابت، گزینهٔ پایهٔ برنامهٔ هوازی است. ترکیبِ هوازی با تقویت، پایدارترین مسیر در ورزش‌درمانی برای آرتروز محسوب می‌شود.

بهبود کیفیت خواب و خلق

ورزش‌درمانی برای آرتروز با کاهش دردِ عصرگاهی و خستگی عضلانیِ سالم، خواب را عمیق‌تر می‌کند. فعالیتِ منظم، اندورفین را بالا می‌برد و خلق بهتر می‌شود. تمرین‌های تنفسیِ دیافراگمی پیش از خواب آرامش می‌آورد.
این چرخهٔ مثبت پایبندی به ورزش‌درمانی برای آرتروز را تقویت می‌کند.

صرفهٔ اقتصادی و ایمنی نسبت به روش‌های تهاجمی

ورزش‌درمانی برای آرتروز کم‌ریسک است و هزینهٔ مستقیم و غیرمستقیم کمتری دارد. بدون بیهوشی و بستری، بازگشت به فعالیت سریع‌تر انجام می‌شود. نسخهٔ خانگیِ ناظر‌شده، بار مالیِ رفت‌وآمد را کم می‌کند. در موارد مقاوم، هنوز می‌توان ورزش‌درمانی برای آرتروز را کنار درمان‌های کم‌تهاجمی ادامه داد.

امکانِ اجرا در خانه با تجهیزات حداقلی

ورزش‌درمانی برای آرتروز با کشِ مقاومتی، توپ فومی و صندلی پایدار قابل اجراست.
فیلم‌های آموزشیِ معتبر و پیگیری دوره‌ای خطاهای حرکتی را کم می‌کند.
در ورزش درمانی برای آرتروز دست حلقه‌های نرمِ تمرینی مفید است.
در ورزش درمانی برای آرتروز زانو و لگن، دوچرخهٔ ثابتِ کم‌مقاومت انتخابی عملی است.

انواع ورزش‌ درمانی برای آرتروز

ورزش‌درمانی برای آرتروز بر پایهٔ اصول بارگذاریِ تدریجی، کنترل درد و اصلاح الگوی حرکت طراحی می‌شود تا التهاب کاهش یابد و عملکرد مفصل بهتر شود.
در این چارچوب، انواع مختلف تمرین‌ها هرکدام نقش ویژه‌ای در تقویت عضلات اطراف مفصل، افزایش انعطاف‌پذیری و بهبود تعادل دارند و هستهٔ ورزش‌درمانی برای آرتروز را می‌سازند.
انتخاب نوع تمرین باید بر اساس مفصل درگیر، شدت علائم و اهداف عملکردی باشد که نسخهٔ شخصی‌سازی‌شدهٔ ورزش‌درمانی برای آرتروز امن و مؤثر بماند.

• تمرینات کششی
• تمرینات تقویتی
• تمرینات تعادلی و حس‌عمقی
• تمرینات هوازی کم‌فشار
• تمرینات دامنهٔ حرکتی (ROM) فعال و فعال‌ـ‌کمکی
• تمرینات آبی (هیدروتراپی)
• تمرینات ایزومتریک هدفمند
• تمرینات عملکردی و الگوی حرکت
• تمرینات کشسان با کش مقاومتی
• تمرینات تنفسی و ریلکسیشنِ همراه

مشاوره رایگان

بهترین ورزش‌ها برای درمان انواع آرتروز

ورزش‌درمانی برای آرتروز بر پایهٔ بارگذاریِ تدریجی، کنترل درد و اصلاح الگوی حرکت طراحی می‌شود تا التهاب کاهش پیدا کند و عملکرد مفصل بهتر شود. در نسخهٔ خانگی و کلینیکی، ترکیب تمرینات کششی، تقویتی، تعادلی و هوازی برای هر مفصل دوزبندی می‌شود که محدودهٔ امن حفظ شود. هدف این فهرست، معرفی تمرین‌های ایمن و اثربخش است که زیر نظر درمانگر می‌توانند هستهٔ ورزش‌درمانی برای آرتروز را تشکیل بدهند.

ورزش درمانی برای آرتروز زانو

 کوادست و اکستنشنِ مستقیمِ زانو
انقباض ایزومتریک چهارسر را در حالت درازکش اجرا کن که ثبات قدامی زانو بیشتر شود.
در ادامه، بالا‌آوردنِ مستقیمِ پا با زانوی صاف را به دامنهٔ بدون درد اضافه کن.
این زوج‌تمرین در پروتکل ورزش درمانی برای آرتروز زانو بارِ فشاری را پخش می‌کند.
ریتم تنفس یکنواخت بماند که الگوی حرکتی نرم شود.
۳ ست ۱۰ تکرار، با پیشرویِ آرام، کافی است.

 اسکاتِ کوتاهِ دیواری
پشت به دیوار بایست و با توپ کوچک پشت کمر، ۱۵–۳۰ درجه بنشین که دامنهٔ امن بماند.
تمرکز را روی زانوها پشت پنجه‌ها نگه دار که فشار مفصلی کنترل شود.
در ورزش درمانی برای آرتروز زانو این حرکت نشست‌و‌برخاست روزانه را بهبود می‌دهد.
گلوت‌ها را فعال نگه دار که بار از روی زانو برداشته شود.
۲–۳ ستِ ۸–۱۲ تایی اجرا کن.

 کشش همسترینگ و دوقلو

 روی صندلی بنشین، زانو را نیمه‌صاف و کمر را خنثی نگه دار و کشش ملایم ایجاد کن.
کشش ساق را روی دیوار انجام بده که زنجیرهٔ خلفی آزادتر شود.
در چارچوب ورزش‌درمانی برای آرتروز کاهش خشکیِ صبحگاهی هدف اصلی است.
هر کشش ۲۰–۳۰ ثانیه و ۳ تکرار کافی است.
درد تیز علامتِ توقف است.

ورزش درمانی برای آرتروز دست

 لغزش تاندونی انگشتان
الگوی صاف، قلابی و مشتِ کامل را آهسته تمرین کن که دامنه برگردد.
حرکت‌ها بدون فشار و در محدودهٔ بدون درد انجام شود.
در ورزش درمانی برای آرتروز دست این تمرین چسبندگی‌های بافت نرم را کم می‌کند.
ریتم «باز-ایست-ببند» به تغذیهٔ مفصل کمک می‌کند.
هر حالت ۱۰ تکرار، روزانه ۲ بار.

 تقویت گیرش با توپ اسفنجی
توپ نرم را در کف دست بفشار که قدرت عملکردی افزایش یابد.
فشار ۳ ثانیه نگه دار و سپس رها کن.
این تمرین در بستهٔ ورزش‌درمانی برای آرتروز درد فعالیتی را پایین می‌آورد.
اگر مفصل دردناک شد، فشار را کم کن.
۲–۳ ستِ ۱۰–۱۲ تایی.

کشش فلکسور و اکستنسور مچ
ساعد را روی میز تکیه بده و کفِ دست را به‌آرامی بکش.
کشش را در مرزِ راحتی نگه دار، نه در درد.
در ورزش درمانی برای آرتروز دست این کشش‌ها ظرافت حرکتی را بهتر می‌کند.
هر سمت ۲۰–۳۰ ثانیه، ۳ نوبت.
گرم‌کردن کوتاه پیش از کشش مفید است.

ورزش درمانی برای آرتروز شانه

 اسکاپولار ستینگ (تنظیم کتف)
روی دیوار بایست، شانه‌ها را پایین و کتف‌ها را کمی به‌هم نزدیک کن.
هدف، ثبات کتف و کاهش جابجایی‌های جبرانی است.
در ورزش درمانی برای آرتروز شانه این پایه، درد حرکتی را کم می‌کند.
بدون قوس کمر و با نفس عمیق انجام بده.
۱۰ تکرارِ ۵ ثانیه‌ای کافی است.

 پاندولِ کُدمن
بدن را کمی خم کن، دست مبتلا آزاد و آویزان باشد و دایره‌های کوچک بکش.
حرکت باید از تنه ایجاد شود نه از عضلات دردناک شانه.
این تکنیک در برنامهٔ ورزش‌درمانی برای آرتروز پنجرهٔ بی‌درد می‌سازد.
از دایره‌های کوچک به بزرگ پیشروی کن.
۱–۲ دقیقه در هر جهت.

 چرخش خارجی با کش سبک
آرنج ۹۰ درجه کنار بدن و حولهٔ کوچک بین آرنج و پهلو.
کش را آرام به بیرون بکش که کاف روتاتور تقویت شود.
در ورزش درمانی برای آرتروز شانه کنترل عصبی-عضلانی بهبود می‌یابد.
سر و گردن ریلکس و کتف‌ها پایدار بمانند.
۲–۳ ستِ ۱۰–۱۲ تایی.

ورزش درمانی برای آرتروز پا و مچ

 کشش کالف و سولئوس روی دیوار
یک پا جلو، یک پا عقب؛ پاشنهٔ عقب روی زمین بماند.
زانو را یک‌بار صاف و بار دیگر کمی خم کن که هر دو عضله کش بیاید.
در بستهٔ ورزش‌درمانی برای آرتروز این کشش طول عملکردی را برمی‌گرداند.
هر وضعیت ۲۰–۳۰ ثانیه نگه دار.
۳ تکرار برای هر پا کافی است.

 الفابت با انگشتان پا
روی صندلی بنشین و با انگشتان پا حروف الفبا را در هوا ترسیم کن.
مچ در همهٔ جهات به‌نرمی حرکت کند.
این تمرین در ورزش‌درمانی برای آرتروز کنترل حرکتی را بهتر می‌کند.
در صورت خستگی، مکث کوتاه داشته باش.
حروف را یک‌بار کامل اجرا کن.

 بلندشدن روی پنجه (کالف‌ریز)
کنار دیوار بایست و آرام روی پنجه بالا و پایین برو.
تمرکز روی حرکت کنترل‌شده و بدون تاب‌خوردن باشد.
در ورزش درمانی برای آرتروز پا، این حرکت تحملِ بار را افزایش می‌دهد.
اگر درد داشت، دامنه را کم کن.
۲–۳ ستِ ۱۰–۱۵ تایی.

ورزش درمانی برای آرتروز لگن

۱) کلامشل (صدف)
پهلو دراز بکش، زانوها خم، مچ‌ها روی هم؛ زانوی بالایی را باز کن.
لگن نچرخد و مرکز بدن فعال بماند.
در ورزش درمانی برای آرتروز لگن این حرکت سرینی میانی را هدف می‌گیرد.
نگه‌داری ۱–۲ ثانیه و بازگشت آرام.
۳ ستِ ۱۲ تایی.

 هیجِ لگنی (Hip Hinge)
پاها به عرض لگن، باسن را به عقب بده و ستون فقرات خنثی نگه دار.
الگوی خم-راست‌ شدن صحیح، بارِ زانو و کمر را کم می‌کند.
این مهارت در ورزش‌درمانی برای آرتروز اساس فعالیت روزمره است.
حرکت را با چوبِ پشت برای فیدبک تمرین کن.
۲–۳ ستِ ۸–۱۰ تایی.

 کشش فلکسورهای لگن
زانوزدنِ با یک پا جلو، لگن را به آرامی به جلو ببر.
کمر نباید قوس پیدا کند؛ شکم را کمی به داخل بگیر.
در ورزش درمانی برای آرتروز لگن این کشش گام‌برداری را روان می‌کند.
۲۰–۳۰ ثانیه نگه دار و رها کن.
۳ تکرار برای هر سمت.

ورزش درمانی برای آرتروز ران

 بریج (پل)
به پشت دراز بکش، زانوها خم و کف پا روی زمین؛ لگن را بالا بیاور.
گلوتِ بزرگ را فعال و زانوها را رو‌به‌جلو نگه دار.
این حرکت در ورزش‌درمانی برای آرتروز ران توزیع نیرو را بهینه می‌کند.
نگه‌داری ۲ ثانیه و بازگشت کنترل‌شده.
۳ ستِ ۱۰–۱۲ تایی.

 آبداکشنِ ایستاده با کش
کش را دور مچ‌ها ببند و پا را آرام به پهلو دور کن.
تنه ثابت و لگن بدون افت بماند.
در ورزش درمانی برای آرتروز لگن، ران ثبات جانبی تقویت می‌شود.
به دامنهٔ بدون درد پایبند بمان.
۲–۳ ستِ ۱۰ تایی هر پا.

 فیگِر۴ کششی
به پشت دراز بکش و قوزک پا را روی زانوی مخالف بگذار.
رانِ زیرین را آهسته به سمت سینه بکش.
در چارچوب ورزش‌درمانی برای آرتروز این کشش چرخش خارجی ران را بهتر می‌کند.
۲۰–۳۰ ثانیه نگه دار، تنفس عمیق.
۳ تکرار برای هر سمت.

مشاوره رایگان

چه ورزش‌هایی برای آرتروز خطرناک هستند؟

حرکت‌های پرفشار و دامنه‌های افراطی اگر بدون نسخهٔ تخصصی اجرا شوند، به جای کمک، درد و التهاب را تشدید می‌کنند. در چارچوب ورزش‌درمانی برای آرتروز اصلِ «بدون دردِ تیز» و «پیشرویِ آهسته» خط قرمز است؛ هرچیزی که این دو اصل را نقض کند، باید حذف یا جایگزین شود. اگر در ورزش‌درمانی برای آرتروز زانو، ورزش‌درمانی برای آرتروز دست یا ورزش‌درمانی برای آرتروز شانه با دردِ پایدار یا ورم بعد از تمرین روبه‌رو شدی، یعنی دُز یا نوع تمرین نیاز به بازتنظیم دارد.

اسکاتِ عمیق و لانجِ پرفشار در شروع توان‌بخشی

اسکاتِ پایین‌تر از ۹۰ درجه و لانج‌های جهشی در مراحل ابتدایی ورزش‌درمانی برای آرتروز زانو فشار فشاری‌ـ‌برشی را بالا می‌برد و درد پله‌رفتن را تشدید می‌کند. در نسخهٔ ایمن، اسکاتِ کوتاهِ دیواری و استپِ کوتاه با کنترلِ زانو جایگزین می‌شود تا ورزش‌درمانی برای آرتروز زانو بدون flare-up پیش برود.

دویدنِ پرشی، پلیومتریک و طناب‌زدن سنگین

جهش‌های تکراری روی سطح سخت در آغاز مسیر ورزش‌درمانی برای آرتروز لگن‌ـ‌ران و زانو، التهاب مفصل را بالا می‌برد. گزینهٔ جایگزین، پیاده‌روی نرم، دوچرخهٔ ثابت و راه‌رفتن در آب است که در ورزش‌درمانی برای آرتروز لگن، ران استقامت را بالا می‌برد و بار مفصلی را کنترل می‌کند.

پرسِ سرشانهٔ سنگین و حرکات بالای‌سرِ مکرر

در آرتروز شانه، پرسِ بالای سر با وزنهٔ زیاد و «پرسِ پشت گردن» فضای ساب‌اکرومیال را تنگ می‌کند و درد را شعله‌ور می‌کند. در پروتکل ورزش‌درمانی برای آرتروز شانه تقویتِ چرخاننده‌ها با کش سبک، وال‌اِسلاید و اسکاپولار ستینگ جایگزینِ ایمن است.

کشش‌های بالیستیک و فشار منفعل در انتهای دامنه

تاب‌دادنِ سریع برای «کِش‌آمدنِ بیشتر» می‌تواند کپسول مفصل را تحریک کند. در ورزش‌درمانی برای آرتروز از کشش‌های ایستا با نگه‌داری ۲۰–۳۰ ثانیه استفاده می‌کنیم؛ برای دست، ROM فعال‌ـ‌کمکی و برای شانه پاندولِ کُدمن گزینهٔ مطمئن است.

پلانک‌های طولانی روی مچِ دردناک و تحملِ وزن کف‌دست

در آرتروز دست و مچ، تکیهٔ طولانی روی کف‌دست درد را بالا می‌برد. در بستهٔ ورزش‌درمانی برای آرتروز دست به‌جای پلانک کامل، نسخهٔ ساعدی، فشارِ کفِ دست روی توپ نرم و تمرین‌های لغزشِ تاندونی انتخاب می‌شود.

پیچش‌های کمر با بارِ زیاد و چرخش‌های سریع تنه

حرکات پیچشی با دمبلِ سنگین یا دستگاه در آرتروز لگن‌ـ‌ران و ستون فقرات می‌تواند درد را تشدید کند. در چارچوب ورزش‌درمانی برای آرتروز هستهٔ مرکزی با بریج، ددباگِ اصلاح‌شده و هیجِ لگنی تقویت می‌شود و حرکات چرخشیِ کنترل‌شده دیرتر اضافه می‌شود.

یوگا/حرکات کششیِ افراطی در دامنهٔ انتهایی

پوزهای عمیق که مفصل را به انتهای دامنه می‌برند، مخصوصاً در شانه و زانو، تحریک‌زا هستند. در فاز نخست ورزش‌درمانی برای آرتروز دامنهٔ متوسط با تکیه‌گاه‌‎ها (بلوک، نوار) انتخاب می‌شود و پیشروی بر اساس علائم انجام می‌شود.

بالا رفتن از پله با وزنه یا کولهٔ سنگین

ترکیبِ شیب و بارِ خارجی، استرسِ پاتلوفمورال را افزایش می‌دهد و روند ورزش‌درمانی برای آرتروز زانو را کند می‌کند. به‌جای آن، استپِ کوتاهِ کنترل‌شده و الیپتیکالِ سبک راهکار ایمن‌تری است.

دستگاه اورایت‌ ر و  پشت‌گردنی برای شانه

این الگوها فضای مفصلی را تنگ می‌کنند و در آرتروز شانه درد می‌سازند. نسخهٔ ایمن در ورزش‌درمانی برای آرتروز شانه شامل کششِ ملایم، چرخش‌های خارجی/داخلی با کش و تقویت سِرعَت‌ـ‌کنترل است.

جهش‌های جانبی سریع در زمین‌های ناپایدار

لانج‌های جانبیِ جهشی روی چمن یا تاتامی در مراحل اولیه می‌تواند رباط‌ها و کپسول را تحریک کند. در ورزش‌درمانی برای آرتروز لگن، ران ابتدا تعادلِ ایستا و استپِ جانبیِ کم‌دامنه تمرین می‌شود.

نتیجه گیری

ورزش‌درمانی برای آرتروز وقتی امن و مؤثر می‌شود که هر حرکت با معیار «بدون دردِ تیز»، دوزبندی دقیق و بازخوردِ درمانگر پیش برود. به‌جای حرکات خطرزا، نسخه‌های اصلاحی مثل اسکاتِ کوتاه، تمرین‌های کششیِ ایستا و هوازیِ کم‌فشار را جایگزین کن. اگر بعد از تمرین درد بیش از ۲۴ ساعت ماند، حجم یا دامنه را کم کن و با درمانگر هماهنگ شو. در ورزش‌درمانی برای آرتروز زانو و ورزش‌درمانی برای آرتروز شانه پیشروی ۱۰٪ در هفته، قانون طلایی است. یک ارزیابی تخصصی کوتاه می‌تواند برنامه را شخصی‌سازی کند و مسیر بهبود را سریع‌تر کند.