در بسیاری از مشکلات عضلانی، مفصلی یا حرکتی، فیزیوتراپی نقش مهمی در کاهش درد و بازگرداندن عملکرد بدن دارد. اما یکی از سوالات رایج بیماران این است که چند جلسه فیزیوتراپی لازم است و هر جلسه فیزیوتراپی چقدر طول میکشد تا نتیجه مطلوب حاصل شود. پاسخ به این سوال به عوامل متعددی مانند نوع آسیب، شدت مشکل و پاسخ بدن به درمان بستگی دارد.
در این نوشته، به بررسی این عوامل و نکاتی برای برنامهریزی تعداد جلسات فیزیوتراپی میپردازیم تا مسیر درمان شما مؤثر و هدفمند باشد.
نحوه تعیین تعداد و مدت زمان جلسات فیزیوتراپی چگونه است؟
تعداد جلسات فیزیوتراپی بسته به نوع درد، شدت آن و پاسخ بدن به درمان بسیار متغیر است.
مشکلات خفیف عضلانی یا مفصلی معمولاً با ۵ تا ۱۰ جلسه بهبود مییابند، در حالیکه مشکلات مزمن، آسیبهای شدید ورزشی یا بیماریهای طولانیمدت مانند آرتروز یا دیسک ستون فقرات ممکن است نیاز به ۲۰ تا ۳۰ جلسه یا حتی بیشتر داشته باشند.
فیزیوتراپیست با ارزیابی دقیق وضعیت بیمار، میزان درد و محدودیت حرکت، برنامهٔ درمانی فردی و تعداد جلسات مناسب را تعیین میکند تا بیمار بهترین نتیجه را بگیرد؛ در این مسیر، مراحل کامل هر جلسه فیزیوتراپی به صورت منظم پیگیری میشود.
عوامل مؤثر بر تعداد جلسات و مدت زمان فیزیوتراپی
عوامل مختلفی بر روی تعیین تعداد جلسات و مدت زمانی که هر جلسه نیاز دارد تاثیر گذار هستند. در ادامه این عوامل را باهم مرور میکنیم:

شدت آسیب یا درد
شدت آسیب نقش مستقیم در تعیین تعداد جلسات دارد. هرچه درد یا آسیب شدیدتر باشد، جلسات بیشتری برای کاهش درد و بازگرداندن عملکرد طبیعی عضلات و مفاصل نیاز است.
آسیبهای شدید ممکن است شامل کشیدگیهای عضلانی عمیق، آسیبهای رباطها، پارگی جزئی دیسک یا مشکلات مزمن مفصلی باشند که روند بهبودی آنها طولانیتر است.
نوع درد یا اختلال حرکتی
نوع مشکل حرکتی نیز در تعیین تعداد جلسات اهمیت دارد. به طور مثال:
- اسپاسمها و گرفتگیهای عضلانی معمولاً سریعتر بهبود مییابند و تعداد جلسات کمتری نیاز دارند.
- دیسک کمر یا دیسک گردن ممکن است ۱۰ تا ۲۰ جلسه نیاز داشته باشد، زیرا فشار روی اعصاب و محدودیت حرکتی وجود دارد.
- آرتروز یا مشکلات مفصلی مزمن نیازمند جلسات طولانیتر و ترکیبی از فیزیوتراپی دستی، تمرینات تقویتی و آموزش وضعیت بدنی هستند.
سن و وضعیت عمومی بدن
سن و وضعیت جسمانی فرد تأثیر زیادی بر پاسخ بدن به فیزیوتراپی دارد. بدنهای جوانتر معمولاً سریعتر به تمرینات پاسخ میدهند و ترمیم بافتها سریعتر انجام میشود، در حالی که بدنهای مسنتر یا کسانی که مشکلات زمینهای مانند دیابت، فشار خون یا ضعف عضلانی دارند، نیازمند جلسات طولانیتر و بیشتر برای رسیدن به نتیجه مطلوب هستند.
پاسخ بدن به درمان و همکاری بیمار
نحوه اجرای تمرینات خانگی و رعایت توصیههای فیزیوتراپیست نیز تعیینکننده تعداد جلسات است. بیمارانی که تمرینات و توصیههای ارائهشده را به طور منظم انجام میدهند، سریعتر به نتیجه میرسند و ممکن است نیاز به جلسات کمتری داشته باشند.
نوع درمان انتخابی در کلینیک
روشهای درمانی مختلف مانند فیزیوتراپی دستی، الکتروتراپی، اولتراسوند، طب سوزنی و تمرینات اختصاصی نیز روی تعداد جلسات تأثیر دارند. در صورتی که ترکیبی از این روشها استفاده شود، روند بهبودی سریعتر و تعداد جلسات بهینهتر خواهد بود.
هر جلسه فیزیوتراپی چقدر طول میکشد؟
طول هر جلسه فیزیوتراپی معمولاً بین ۳۰ تا ۶۰ دقیقه است. این زمان شامل ارزیابی اولیه، تمرینات درمانی، ماساژ یا تکنیکهای دستی و در صورت نیاز استفاده از دستگاههای فیزیوتراپی میشود. طول جلسه بستگی به شدت مشکل و نوع درمان دارد.
زمانبندی بر اساس نوع درمان:
- تمرینات دستی و ماساژ: حدود ۲۰ تا ۳۰ دقیقه
- تمرینات ورزشی و کششی: ۱۵ تا ۳۰ دقیقه
- استفاده از دستگاهها: ۱۰ تا ۲۰ دقیقه، بسته به نوع دستگاه

فاصله بین جلسات فیزیوتراپی چگونه است؟
فاصله بین جلسات معمولاً ۲ تا ۳ بار در هفته است. این فاصله به بدن فرصت میدهد تا بعد از هر جلسه بهبود یابد و بافتها ترمیم شوند. در موارد خاص و شدید، ممکن است جلسات به صورت روزانه برنامهریزی شود.
برنامههای درمانی کوتاهمدت و بلندمدت
- کوتاهمدت: مشکلات حاد یا آسیبهای جدید، ۲ تا ۳ بار در هفته
- بلندمدت: مشکلات مزمن یا آرتروز، ۱ تا ۲ بار در هفته با تمرینات خانگی تکمیلی
آیا جلسات فیزیوتراپی باید پشت سر هم باشد؟
بله. در بیشتر برنامههای درمانی، تداوم جلسات برای رسیدن به نتیجه پایدار ضروری است. وقتی جلسات بهصورت منظم (مثلاً هر روز یا یکروز در میان) انجام میشود، سازگاری عصبی–عضلانی بهتر شکل میگیرد، التهاب کنترل میشود و احتمال بازگشت گرفتگی عضلات کمتر است. وقفههای طولانی میتواند روند ترمیم را کند کند و حتی دوباره اسپاسم عضلات را فعال کند؛ بهویژه در پروتکلهای پس از آسیب یا جراحی که زمانبندی نقش کلیدی دارد.
از طرف دیگر «پشت سر هم بودن» بهمعنای فشردهسازی بیرویه نیست؛ بدن به فواصل منطقی برای ریکاوری نیاز دارد. فیزیوتراپیست بر اساس شرایط شما (شدت درد، استقامت بافتها، اهداف عملکردی) فاصله مناسب را میچیند تا هم درمان گرفتگی عضلات مؤثر باشد و هم پیشگیری از گرفتگی عضلات در آینده تقویت شود. پس پاسخ کوتاه این است: بله، نظم و پیوستگی جلسات مهم است—اما با ریتمی حسابشده که متخصص تعیین میکند.
آیا فیزیوتراپی به تنهایی برای درمان درد کافی است؟
فیزیوتراپی در بسیاری از موارد میتواند درد را کاهش دهد و عملکرد عضلات و مفاصل را بهبود بخشد، اما بسته به نوع آسیب، ممکن است به درمانهای مکمل مانند داروهای ضد التهاب، تزریقهای درمانی یا مشاوره پزشکی نیاز باشد.
ترکیب درمانها برای نتیجه بهتر
- استفاده همزمان از فیزیوتراپی و داروهای ضد درد برای کاهش سریعتر التهاب
- تمرینات خانگی و اصلاح وضعیت بدنی برای پیشگیری از آسیبهای جدید
- مشاوره تخصصی برای درمانهای طولانیمدت و مزمن
بعد از فیزیوتراپی چه باید کرد؟
برای نتیجهگیری بهتر، بلافاصله پس از جلسه روی مراقبت های بعد از فیزیوتراپی تمرکز کنید: آب کافی بنوشید، ۲۴ ساعت اول از فعالیتهای سنگین دوری کنید، یخ یا گرما را فقط طبق تجویز استفاده کنید، و تمرینهای خانگی نسخه شده را دقیق انجام دهید تا پیشگیری از گرفتگی عضلات و کاهش اسپاسم عضلات تسهیل شود. اگر درد بهطور غیرعادی بیشتر شد، تورم یا بیحسی جدید داشتید، یا دامنه حرکت بهجای بهتر شدن محدودتر شد، با فیزیوتراپیست تماس بگیرید. ثبت احساسات و تغییرات تا جلسه بعد کمک میکند برنامه درمانی دقیقتر تنظیم شود.
جمعبندی
تعداد جلسات فیزیوتراپی بسته به نوع مشکل و شدت آن متفاوت است. چه برای دیسک کمر و گردن، آرتروز زانو یا دردهای عضلانی، برنامهریزی دقیق و انجام تمرینات صحیح در کاهش درد و بهبود حرکت مؤثر است. رعایت فواصل مناسب بین جلسات و تمرینات خانگی نتایج درمانی را پایدارتر میکند.
برای درمان تخصصی، کلینیک دکتر امیرحسین یزدانی در تهران با استفاده از روشهای پیشرفته فیزیوتراپی و درمانهای غیرجراحی آماده ارائه خدمات حرفهای به بیماران است.