آرنج بند تنیس البو برای درمان بیماری آرنج تنیس بازان
آرنج بند تنیس البو چیست؟ بیماری آرنج تنیس بازان نوعی تاندونیت – تورم تاندون ها – است که باعث ایجاد درد در آرنج و بازو می شود؛ این تاندون ها نوارهایی از بافت سخت هستند که عضلات بازوی تحتانی شما را به استخوان متصل می کنند . بر خلاف نام آن ، حتی اگر هرگز در زمین تنیس نبوده اید، می توانید این بیماری را بگیرید؛ در واقع انجام مکرر فعالیت هایی که در آن ها نیاز به گرفتن جسمی به خصوص با انگشت شست و دو انگشت کناری آن باشد می تواند شما را مستعد بیماری آرنج تنیس بازان کند. آرنج تنیس بازان شایع ترین تشخیص برای افرادی است که با درد آرنج به پزشک مراجعه می کنند. این بیماری در هر سنی بروز می کند ، اما بیشترین سن ابتلا به آن، حدود 40 سالگی است. آرنج بند تنیس البو یا بریس و ارتز آرنج یکی از درمان های موثر برای بیماری آرنج تنیس بازان است که دامنه حرکتی آرنج شما را بهبود می بخشد.
علت ابتلا به آرنج تنیس بازان
آرنج تنیس بازان معمولاً با گذشت زمان توسعه می یابد. حرکات تکراری – مانند گرفتن یک راکت در هنگام نوسان – می توانند باعث کشیدگی ماهیچه ها شده و استرس زیادی را روی تاندون ها وارد کند. این کشش مداوم می تواند باعث ایجاد اشک میکروسکوپی در بافت شود.
آرنج تنیس بازان می تواند در اثر:
- تنیس
- راکتبال
- اسکواش
- شمشیر بازی
- وزنه برداری
اتفاق بیفتد؛ همچنین این بیماری می تواند در افرادی که در شغل و یا سرگرمی آن ها حرکات مکرر بازو و محکم گرفتن جسمی باشد مانند:
- نجاری
- تایپ کردن
- رنگ آمیزی
- شن کشی کردن
- بافندگی
علائم آرنج تنیس بازان
علائم آرنج تنیس بازان شامل درد و حساسیت در قسمت برجستگی استخوانی قسمت بیرون آرنج است. این برجستگی جایی است که تاندون های آسیب دیده به استخوان وصل می شوند؛ همچنین ممکن است درد به بازوی فوقانی یا تحتانی نیز سرایت کند. از آنجایی که منشا این درد آرنج شما است به احتمال زیاد در هنگام انجام کار با دست خود احساس درد خواهید کرد.
بیشترین درد در اثر آرنج تنیس بازان در مواقع زیر بروز می کند:
- چیزی را بلند کردن
- مشت کردن و یا گرفتن یک شیء مانند راکت تنیس
- باز کردن در یا دست دادن
- دست بلند کردن یا کشیدن و صاف کردن مچ دست
آرنج تنیس بازان مشابه با وضعیت یک بیماری دیگر به نام “آرنج گلف بازان” است اما در واقع این بیماری بر روی قسمت های داخلی آرنج تاثیر می گذارد.
برای تشخیص آرنج تنیس بازان پزشک یک معاینه ی کامل را انجام می دهد، او از شما می خواهد که بازو، مچ و آرنج خود را خم کنید تا متوجه قسمت صدمه دیده شده شود. همچنین ممکن است نیاز به آزمایش های عکس برداری مانند ایکس ری یا ام آر آی داشته باشید.
درمان آرنج تنیس بازان
خبر خوب در مورد درمان این است که معمولاً آرنج تنیس به تنهایی بهبود می یابد ، شما فقط باید به آرنج خود استراحت دهید و تمام تلاش خود را برای سرعت بخشیدن به بهبود آن انجام دهید. انواع درمان هایی که می تواند کمک کننده باشد عبارتند از:
کمپرس سرد آرنج برای کاهش درد و تورم . متخصصان توصیه می کنند این کار را به مدت 20 تا 30 دقیقه هر 3 تا 4 ساعت به مدت 2 تا 3 روز و یا تا زمانی که درد از بین برود انجام دهید.
- استفاده از چسب های پزشکی برای محافظت از تاندون آسیب دیده از فشار بیشتر.
- استفاده از آرنج بند تنیس البو
- مصرف ضد التهاب های غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن ، ناپروکسن یا آسپیرین برای کمک به درد و تورم ؛ با این حال ، این داروها می توانند عوارض جانبی ای مانند خونریزی و زخم ایجاد کنند بنابراین تنها باید گاهی اوقات از آن ها استفاده کنید مگر در صورتی که پزشک شما نظر دیگری داشته باشد زیرا ممکن است بهبودی را به تاخیر بیندازند .
- انجام گستره ای از تمرینات حرکتی به منظور کاهش سفتی و افزایش انعطاف پذیری ؛ پزشک ممکن است توصیه کند که شما این تمرینات را سه تا پنج بار در روز انجام دهید.
- فیزیوتراپی برای کشش و تقویت فیزیکی ماهیچه ها.
- تزریق استروئیدها یا مسکن ها برای کاهش موقتی مقداری از تورم و درد اطراف مفصل ؛ مطالعات نشان می دهد که تزریق استروئید در طولانی مدت نمی تواند کمک کننده باشد.
بیشتر اوقات این روش های درمانی جواب می دهند؛ اما اگر شما مورد حادی از آرنج تنیس بازان را داشته باشید که به این روش های درمانی محافظه کارانه به مدت 2 تا 4 ماه پاسخ ندهد ، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید . در جراحی معمولاً قسمت آسیب دیده تاندون برداشته می شود و تاندون های بباقی مانده ترمیم می شوند. احتمال موفقیت این جراحی ها نزدیک به 85-90 % است.
ریکاوری بیماری آرنج تنیس بازان
طبیعی است که آنچه شما واقعا می خواهید بدانید این است که چه زمانی می توانید پس از درمان موفق این بیماری به زندگی و فعالیت های روزمره خود برگردید ؛ پاسخ این سوال بستگی به ویژگی های جسمی فرد و میزان آسیب تاندون دارد در نتیجه افراد مختلف طول ریکاوری مختلفی دارند .
خواهشا در روند ریکاوری خود عجله به خرج ندهید ؛ اگر شما قبل از بهبود یافتن آرنج ، خود را تحت فشار قرار دهید ، می توانید میزان آسیب وارد شده را به مراتب بیشتر کنید . شما در زمانی آماده ی بازگشت به سطح فعالیت های قبلی خود هستید که :
- گرفتن اشیاء یا تحمل وزن بر روی بازو یا آرنج ، دیگر دردناک نیست.
- آرنج آسیب دیده شما به اندازه ی ارنج دیگر قوی است .
- آرنج شما دیگر متورم نیست.
- می توانید بدون هیچ مشکلی آرنج را خم کرده و حرکت دهید.
چگونه از ابتلا به آرنج تنیس بازان جلوگیری کنید
کلید جلوگیری از ابتلا به این بیماری جلوگیری کردن از استفاده ی بیش از حد از آرنج است . در صورتی که هر گونه دردی را در آرنج خود احساس کردید فعالیت خود را متوقف کنید .
همچنین ممکن است با استفاده از تجهیزات اشتباه ، مانند چوب گلف و یا راکت تنیسی که خیلی سنگین و خیلی بزرگ است، به آرنج تنیس بازان مبتلا شوید . تکنیک های ورزشی بد مانند تاب دادن و نوسان اشتباه راکت می تواند در نهایت شما را به این بیماری مبتلا کند . همچنین شما باید :
- قبل از هر ورزش و یا فعالیت آرنج و بازوی خود را کشش و گرم کنید.
- بعد از ورزش آرنج و بدن خود را سرد کنید.
- از آرنج بند تنیس البو استفاده کنید
نویسنده : دکتر یزدانی، متخصص طب فیزیکی
* - لطفا نظر خود را در خصوص این مقاله بیان بفرمایید: