مقایسه تخصصی طب فیزیکی و فیزیوتراپی برای درمان آرتروز؛ کدام یک برای درمان بهتر است؟

آرتروز با درد و التهاب مفاصل همراه است و روش‌های مختلفی برای کنترل آن وجود دارد. در این مطلب طب فیزیکی و فیزیوتراپی را مقایسه می‌کنیم تا مشخص شود کدام‌یک می‌تواند انتخاب مؤثرتری برای درمان باشد.

تفاوت‌های طب فیزیکی و فیزیوتراپی برای درمان آرتروز

آرتروز یکی از بیماری‌های شایع است که معمولاً به دلیل ساییدگی غضروف‌های مفصل‌ها و ایجاد درد و التهاب در مفاصل بروز می‌کند.

در درمان آرتروز، دو روش رایج وجود دارند: طب فیزیکی و فیزیوتراپی.

این دو روش درمانی در بسیاری از موارد مشابه هستند، اما تفاوت‌هایی در رویکردها، ابزارها و تکنیک‌ها دارند که می‌تواند بر انتخاب روش مناسب برای بیمار تأثیر بگذارد. در این بخش به بررسی این تفاوت‌ها پرداخته می‌شود که بتوانید بهترین گزینه درمانی را انتخاب کنید.

 

روش‌های درمانی در طب فیزیکی

طب فیزیکی به طور معمول بر بازسازی حرکت و عملکرد مفصل‌ها تمرکز دارد و از تکنیک‌های مختلفی مانند ماساژ درمانی، تحریک الکتریکی، و تمرینات تقویتی برای درمان آرتروز استفاده می‌کند.

 از اصلی‌ترین ویژگی‌های طب فیزیکی، تمرکز بر حرکت درمانی و اصلاح عملکرد عضلات و مفاصل است. پزشکان طب فیزیکی ممکن است از روش‌هایی مثل ورزش درمانی و حرکات اصلاحی، کشش‌های عضلانی، و تکنیک‌های دستی برای کاهش درد و بهبود عملکرد مفصل استفاده کنند.

هدف طب فیزیکی

هدف اصلی طب فیزیکی در درمان آرتروز، بهبود حرکت مفاصل و کاهش درد از طریق تمرینات و تکنیک‌های دستی است.

این روش به بیماران کمک می‌کند که توانایی حرکتی مفصل‌ها را بهبود بخشند و از آسیب‌های بیشتر جلوگیری کنند. علاوه بر این، طب فیزیکی به بازسازی و تقویت عضلات اطراف مفصل‌های آسیب‌دیده کمک می‌کند.

زمان‌بندی و تعداد جلسات در طب فیزیکی

در طب فیزیکی، جلسات درمانی معمولاً به صورت منظم و تحت نظر یک متخصص برنامه‌ریزی می‌شوند. تعداد جلسات بسته به شدت بیماری و نوع درمان ممکن است متغیر باشد، اما معمولاً در چند هفته اول نیاز به جلسات متعدد است. متخصص طب فیزیکی با ارزیابی دقیق وضعیت بیمار، برنامه درمانی اختصاصی برای وی طراحی می‌کند.

روش‌های درمانی در فیزیوتراپی

فیزیوتراپی نیز از روش‌های غیرجراحی برای درمان آرتروز است که به استفاده از تمرینات خاص، دستگاه‌های درمانی و تکنیک‌های فیزیکی برای کاهش درد و بهبود حرکت مفاصل پرداخته می‌شود. این روش به طور خاص بر تقویت عضلات اطراف مفاصل و کاهش التهاب مفصل‌ها تمرکز دارد. فیزیوتراپی شامل تمرینات کششی، تقویتی و به‌کارگیری دستگاه‌هایی مثل دستگاه‌های گرمایشی، سرمایشی و تحریک الکتریکی برای کاهش درد است.

هدف فیزیوتراپی

به نقل از سایت معتبر:ncbi.nlm.nih.gov

هدف فیزیوتراپی تسکین درد، کمک به بهبود حرکت یا تقویت عضلات ضعیف است. هدف مهم دیگر این است که به بیماران نشان داده شود که چه کارهایی می‌توانند خودشان برای بهبود سلامت خود انجام دهند. 

این روش همچنین بر اصلاح وضعیت بدن و پیشگیری از آسیب‌های بیشتر به مفصل‌ها تأکید دارد. فیزیوتراپیست‌ها با آموزش بیمار تکنیک‌های صحیح حرکت و تقویت عضلات می‌توانند روند بهبودی را تسریع کنند.

زمان‌بندی و تعداد جلسات در فیزیوتراپی

جلسات فیزیوتراپی معمولاً در فواصل منظم برگزار می‌شوند و به تدریج با پیشرفت درمان، تعداد جلسات کاهش می‌یابد.

فیزیوتراپیست‌ها پس از ارزیابی دقیق وضعیت بیمار، برنامه درمانی دقیق و سفارشی برای او تنظیم می‌کنند. این برنامه می‌تواند شامل تمرینات روزانه برای تقویت عضلات و کاهش التهاب باشد.

کدام روش مؤثرتر است؟

انتخاب روش درمانی مؤثرتر برای آرتروز بستگی به وضعیت خاص بیمار، شدت درد و نوع مفصلی که تحت تأثیر قرار گرفته است، دارد.

هر دو روش طب فیزیکی و فیزیوتراپی برای کاهش درد و بهبود حرکت مفصل‌ها مؤثر هستند، اما تفاوت‌های مهمی در نحوه انجام درمان و نتایج آن‌ها وجود دارد.

اثرات طب فیزیکی در درمان آرتروز

طب فیزیکی با تمرکز بر بازسازی حرکت و تقویت عضلات اطراف مفصل، می‌تواند تأثیر زیادی در بهبود وضعیت بیمار داشته باشد.

این روش معمولاً برای افرادی که نیاز به بازسازی کامل حرکت مفصل‌ها دارند، بسیار مؤثر است. با استفاده از تکنیک‌های دستی و تمرینات و ورزش‌های مناسب، بیمار می‌تواند به تدریج از درد کاسته و دامنه حرکتی مفصل را افزایش دهد.

مزایای طب فیزیکی

• بهبود حرکت و انعطاف‌پذیری مفصل‌ها
• کاهش درد و التهاب مفصل‌ها
• تقویت عضلات اطراف مفصل برای جلوگیری از آسیب‌های بیشتر

مشاوره رایگان

اثرات فیزیوتراپی در درمان آرتروز

فیزیوتراپی با استفاده از دستگاه‌های پیشرفته و تمرینات خاص، به کاهش درد و التهاب مفاصل کمک می‌کند. این روش می‌تواند برای بیمارانی که درد شدیدتری دارند و نیاز به کاهش سریع‌تر التهاب دارند، مناسب‌تر باشد. علاوه بر این، فیزیوتراپی به بیمار کمک می‌کند که به تدریج قدرت عضلانی و حرکت مفصل خود را بازیابد.

مزایای فیزیوتراپی

• کاهش سریع‌تر درد و التهاب
• بهبود دامنه حرکتی مفصل
• توانبخشی و تقویت عضلات اطراف مفصل‌های آسیب‌دیده

ترکیب هر دو روش برای درمان آرتروز

ترکیب طب فیزیکی و فیزیوتراپی در درمان آرتروز اغلب نتیجهٔ بهتری می‌دهد؛ چون هم‌زمان درد و التهاب را پایین می‌آورد و توانایی‌های حرکتی را بازسازی می‌کند. این رویکرد ترکیبی با برنامهٔ تمرین‌های تقویتی، کششی و اصلاح الگوی حرکت، در بیماران مبتلا به آرتروز شدیدِ چندمفصلی هم کارآمد است. برای پایداری اثر، مراقبت‌های بعد از درمان آرتروز مثل پایش علائم، ادامهٔ تمرین‌های خانگیِ کوتاه، اصلاح ارگونومی و کنترل وزن ضروری است. هماهنگی منظم با پزشکِ طب فیزیکی و تیم فیزیوتراپی کمک می‌کند روند بهبود پایدار بماند و وابستگی به دارو کمتر شود.

فرم رزرو نوبت

اثرات ترکیبی درمان

ترکیب درمان‌های طب فیزیکی و فیزیوتراپی می‌تواند به‌طور مؤثری دامنه حرکتی مفصل‌ها را افزایش دهد و از بروز آسیب‌های جدید جلوگیری کند. این ترکیب به بیمارانی که نیاز به درمان‌های جامع دارند کمک می‌کند که به بهبودی کامل‌تری دست یابند و از عود درد جلوگیری کنند.

جمع بندی

مقایسه طب فیزیکی و فیزیوتراپی برای درمان آرتروز می‌تواند به انتخاب روش مناسب‌تر برای بیمار کمک کند. هر دو روش طب فیزیکی و فیزیوتراپی برای درمان آرتروز مفید هستند، اما بستگی به وضعیت بیمار و نوع آرتروز دارد که کدام روش مناسب‌تر است.

طب فیزیکی معمولاً بر تقویت عضلات اطراف مفصل و بهبود حرکت آن‌ها تمرکز دارد، در حالی که فیزیوتراپی بیشتر به کاهش درد و التهاب پرداخته و شامل تکنیک‌هایی برای بازسازی حرکت مفصل می‌شود.

برای تصمیم‌گیری دقیق‌تر، مشاوره با متخصص آرتروز ضروری است. برای دریافت درمان‌های تخصصی و مشاوره در این زمینه، می‌توانید با کلینیک دکتر امیر حسین یزدانی تماس بگیرید و از راهنمایی‌های ایشان بهره‌مند شوید.