آرنج گلف بازان یا گلف البو : درمان، علائم و علت

گلف البو یا آرنج گلف بازان چیست؟

آرنج گلف بازان یا گلف البو و در اصطلاح پزشکان اپی‌کوندیلیت داخلی با درد و التهاب تاندون‌های متصل کننده ساعد به آرنج همراه است.

مرکز درد بر روی برجستگی استخوانی بخش داخلی آرنج واقع است و گاهی در بازو نیز منتشر می‌شود. این عارضه معمولاً با استراحت کردن به خوبی درمان می‌شود. استفاده بیش از حد و نامناسب از عضله‌های ساعد که گرفتن اشیا و چرخاندن بازو و خم کردن مچ دست را ممکن می‌سازد، علت اصلی بروز این ناراحتی است.خم کردن، در دست فشردن یا تاب دادن مکرر دست باعث کشیدگی یا پارگی جزئی تاندون‌ها می‌شود.

 این عارضه بر خلاف نام آن تنها گلف بازان را درگیر نمی‌کند، بلکه تمام افرادی را هدف قرار می‌دهد که حرکت‌های ساعد، مچ یا دست را بارها تکرار می‌کنند.

تنیس، بولینگ و بیسبال ورزش‌هایی هستند که انجام آنها احتمال ابتلا به این ناراحتی را افزایش می‌دهد و در واقع آرنج پرتاب کنندگان توپ بیسبال نام دیگر آرنچ گلف بازان است. به علاوه استفاده از ابزاری مانند پیچ گوشتی، چکش و شن کش یا نقاشی کردن نیز منجر به بروز این ناراحتی می‌شود.

فرم رزرو نوبت

علائم آرنج گلف بازان

علائم آرنج گلف بازان در ابتدا ممکن است ملایم باشند، اما با ادامه فعالیت‌های مضر و بدون درمان مناسب، می‌توانند شدیدتر شوند. علائم رایج این عارضه عبارتند از:

درد و حساسیت در بخش داخلی آرنج

درد به طور مشخص در ناحیه داخلی آرنج احساس می‌شود. این درد معمولاً تدریجی شروع می‌شود و ممکن است به دلیل فعالیت‌های خاص مانند گرفتن اشیاء، چرخاندن مچ دست یا فشار بر روی آرنج، شدیدتر گردد.

درد منتشر شده در پایین بازو یا مچ دست

درد ممکن است به پایین بازو یا مچ دست نیز گسترش یابد. این نوع درد معمولاً در مواردی مشاهده می‌شود که تاندون‌های آسیب‌دیده فشار زیادی را به اعصاب منتقل کنند.

درد هنگام انجام حرکات خاصی

انجام کارهایی مانند گرفتن یا بلند کردن اشیاء، چرخاندن مچ دست یا حتی نوشتن می‌تواند باعث تشدید درد شود. این درد می‌تواند به شکلی ناگهانی و یا تدریجی شروع و تشدید شود.

ضعف در بازو و دست

احساس ضعف در بازو یا دست می‌تواند از دیگر علائم این بیماری باشد. افراد ممکن است هنگام انجام کارهای ساده‌ای مانند گرفتن یک فنجان یا بلند کردن اجسام سبک دچار مشکل شوند.

درد و حساسیت به لمس روی اپی کندیل داخلی

بخش داخلی آرنج، جایی که تاندون‌ها به استخوان متصل می‌شوند (اپی کندیل داخلی)، به شدت حساس می‌شود. هنگام لمس این منطقه، درد و حساسیت بیشتری احساس می‌شود.

نقاط ماشه‌ای در عضلات خم‌کننده مچ دست

در نواحی خاص از عضلات خم‌کننده مچ دست، نقاط دردناک (نقاط ماشه‌ای) ایجاد می‌شود که هنگام لمس یا فشار احساس درد می‌کنند.

دشوار شدن انجام حرکت‌های نیازمند قدرت بازو

حرکت‌هایی که نیاز به قدرت دست و بازو دارند، مانند پرتاب توپ، ضربه زدن با راکت یا انجام فعالیت‌های ورزشی می‌توانند با درد شدیدتر همراه باشند. این عارضه به خصوص در افرادی که ورزش‌هایی مانند تنیس، گلف یا بیسبال انجام می‌دهند، شایع است.

خشکی و گرفتگی گردن

در برخی از بیماران، علاوه بر درد در آرنج، احساس خشکی و گرفتگی در ناحیه گردن یا شانه‌ها نیز گزارش می‌شود. این مشکل ممکن است ناشی از فشار و کشیدگی‌های غیرطبیعی در نواحی مختلف بدن باشد.

علائم تحریک عصب میانی (مدیان)

در برخی موارد، آرنج گلف بازان با نشانه‌هایی از تحریک عصب میانی همراه است، مانند احساس سوزش، بی‌حسی یا ضعف در انگشتان دست. این علائم معمولاً به دلیل فشار و آسیب به اعصاب ایجاد می‌شوند که ممکن است در ناحیه آرنج تحت تاثیر قرار گیرند.

علت آرنج گلف بازان مزمن

در گذشته، علت اصلی آرنج گلف بازان مزمن التهاب ناشی از استفاده بیش از حد و آسیب به بافت‌های نرم شناخته می‌شد. اما امروزه به نظر می‌رسد که این عارضه بیشتر ناشی از تغییرات فرسایشی در بافت‌های عضلانی در اپی کوندیل داخلی باشد.

این تغییرات فرسایشی در نهایت باعث آسیب به تاندون‌ها می‌شود و می‌تواند به التهاب مزمن و درد طولانی‌مدت منجر شود.

دلایل ابتلا به آرنج گلف بازان

آرنج گلف بازان عمدتاً به دلیل استفاده مکرر و فشار زیاد به تاندون‌های عضلات داخلی آرنج ایجاد می‌شود. این آسیب‌ها معمولاً به‌دلیل حرکات تکراری یا استفاده نادرست از عضلات اتفاق می‌افتند. برخی از دلایل و فعالیت‌های مرتبط با این عارضه شامل موارد زیر هستند:

ورزش‌هایی مانند گلف و تنیس

گلف و تنیس از جمله ورزش‌هایی هستند که نیاز به ضربه‌های مکرر و قدرتی با دست دارند. این حرکات می‌توانند به تاندون‌های داخلی آرنج فشار وارد کرده و منجر به آسیب شوند.

ورزش‌هایی مانند بیسبال، فوتبال، و تیراندازی با کمان

ورزش‌های دیگر که نیاز به پرتاب توپ یا کشیدن کش دارند، می‌توانند فشار زیادی بر تاندون‌های داخلی آرنج وارد کنند.

فعالیت‌های روزمره مانند نجاری و لوله‌کشی

هر فعالیتی که نیاز به گرفتن مکرر اشیاء با دست یا استفاده طولانی‌مدت از عضلات ساعد داشته باشد، می‌تواند به آسیب تاندون‌ها منجر شود.

استفاده از وسایل نامناسب

استفاده از وسایل سنگین یا غیرمناسب مانند راکت تنیس با وزن زیاد یا چوب گلف بزرگ، فشار اضافی به ناحیه آرنج وارد می‌کند و احتمال ابتلا به آرنج گلف بازان را افزایش می‌دهد.

تکنیک اشتباه در ورزش‌ها یا کارها

انجام حرکات اشتباه مانند قرار گرفتن در وضعیت نادرست هنگام ضربه زدن به توپ یا انجام فعالیت‌های روزمره می‌تواند منجر به فشار زیاد به تاندون‌های آرنج شود.

تشخیص آرنج گلف بازان

تشخیص آرنج گلف بازان معمولاً از طریق بررسی تاریخچه پزشکی بیمار، معاینه فیزیکی و استفاده از روش‌های تصویربرداری انجام می‌شود. در اینجا به روش‌های مختلف تشخیص این عارضه پرداخته‌ایم:

معاینه فیزیکی و آزمون‌های بالینی

آزمایش حرکت مچ دست (Test for Cozen's)

در این آزمون، پزشک از بیمار می‌خواهد که مچ دست خود را خم کرده و در برابر مقاومت دست خود را حرکت دهد. اگر درد در ناحیه داخلی آرنج، جایی که تاندون‌های عضلات خم‌کننده به استخوان متصل هستند، احساس شود، این نشانه‌ای از آرنج گلف بازان است.

آزمایش مچ دست در چرخش (Resisted wrist flexion test)

برای تشخیص دقیق‌تر، پزشک ممکن است از بیمار بخواهد که مچ دست خود را چرخانده و خم کند (حرکت کف دست به حالت پایین). در صورتی که در این حرکت درد در ناحیه داخلی آرنج بروز کند، احتمال ابتلا به آرنج گلف بازان وجود دارد.

آزمایش تاندون‌های خم‌کننده مچ دست

در این روش، پزشک فشار ملایمی را بر روی تاندون‌های خم‌کننده مچ دست وارد می‌کند. اگر درد در ناحیه داخلی آرنج ایجاد شود، نتیجه آزمایش مثبت بوده و احتمال ابتلا به آرنج گلف بازان تأیید می‌شود.

تصویربرداری پزشکی

اسکن ام‌آر‌آی (MRI)

ام‌آر‌آی یکی از دقیق‌ترین روش‌های تصویربرداری برای تشخیص مشکلات بافت‌های نرم مانند تاندون‌ها است. این روش می‌تواند نشان دهد که آیا التهاب یا پارگی در تاندون‌های داخل آرنج وجود دارد یا خیر. همچنین، MRI می‌تواند آسیب‌های ناشی از استفاده بیش از حد یا التهاب مزمن را تشخیص دهد.

اولتراسوند (Ultrasound)

اولتراسوند به‌عنوان یک روش غیرتهاجمی می‌تواند برای ارزیابی التهاب و پارگی تاندون‌ها استفاده شود. این روش به ویژه برای شناسایی تجمع مایع و التهاب در تاندون‌ها مفید است. اولتراسوند همچنین می‌تواند به پزشک کمک کند تا وضعیت تاندون‌ها را در طول درمان پیگیری کند.

پرتونگاری (X-ray)

اگرچه پرتونگاری نمی‌تواند آسیب به بافت‌های نرم مانند تاندون‌ها را نشان دهد، اما می‌تواند برای رد کردن سایر مشکلات مفصلی مانند آرتریت یا استخوان‌های شکسته مفید باشد. در صورتی که علائم مشابه آرتروز یا مشکلات استخوانی وجود داشته باشد، پزشک ممکن است از این روش استفاده کند.

تشخیص‌های افتراقی

گاهی اوقات، علائم مشابهی با دیگر بیماری‌ها و شرایط می‌توانند منجر به درد در ناحیه آرنج شوند. به همین دلیل، پزشک باید برخی از مشکلات دیگر را نیز برای تشخیص دقیق رد کند. این مشکلات شامل:

1. التهاب بورس (بورسیت اولکرانون): در این بیماری، التهاب در ناحیه پشت آرنج باعث درد می‌شود. این مشکل معمولاً به دلیل آسیب‌های ضربه‌ای یا استفاده زیاد از آرنج ایجاد می‌شود.

2. بیماری التهابی مفاصل (آرتریت آرنج): آرتریت می‌تواند باعث درد در آرنج شود و ممکن است به اشتباه با آرنج گلف بازان اشتباه گرفته شود.

3. گیر افتادن ریشه عصب‌های گردنی: مشکلات در ناحیه گردن می‌تواند باعث انتشار درد به سمت آرنج و بازو شود.

4. سندرم تونل رادیال: این عارضه که ناشی از فشرده شدن عصب خلفی اینتراسئوز است، معمولاً درد را در بخش خارجی بازو ایجاد می‌کند و بیشتر از آرنج گلف بازان در ناحیه داخلی آرنج درد ایجاد می‌کند.

5. کشیدگی رباط داخلی: این آسیب معمولاً در اثر فشار و کشیدگی زیاد به ناحیه داخلی آرنج به وجود می‌آید و به آرنج گلف بازان شباهت دارد.

6. منتشر شدن درد از شانه تا مچ دست: دردهای شانه‌ای که به آرنج و مچ دست گسترش پیدا می‌کنند، ممکن است مشابه درد آرنج گلف بازان باشند.

7. سندرم تونل کارپ: این بیماری که به علت فشرده شدن عصب مدیان در مچ دست به وجود می‌آید، می‌تواند باعث درد مشابه در دست و آرنج شود.

مشاوره رایگان

درمان آرنج گلف بازان

در کلینیک تخصصی دردهای ستون فقرات و مفاصل، تمرکز ما بر درمان ریشه‌ای مشکلات مفاصل و ستون فقرات است و هدف اصلی ما سرکوب علائم با دارو نیست. ما به جای آن به دنبال شناسایی علت اصلی عارضه و ارائه راه‌حل‌های دائمی برای درمان آن هستیم.

اولین گام در درمان، گوش دادن به بیمار و بررسی دقیق تاریخچه پزشکی اوست. سپس معاینه‌ای دقیق انجام می‌دهیم و با ارتباط دادن نتایج معاینه با شرح حال بیمار و انجام آزمایش‌های تخصصی، بهترین روش درمانی را تعیین می‌کنیم.

روش‌های درمانی آرنج گلف بازان:

توانبخشی و فیزیوتراپی

1. متحرک‌سازی مفصل‌ها (موبیلیزاسیون): این روش شامل حرکات خاصی است که مفصل‌های آرنج و گردن را باز و حرکت‌پذیر می‌کند.
2. درمان با برق (الکتروتراپی): استفاده از جریان‌های الکتریکی به منظور کاهش درد و تسکین التهاب.
3. باندپیچی و محافظت از بازو: برای کاهش فشار و محافظت از ناحیه آسیب‌دیده.
4. کشش عضلات و متحرک‌سازی عصبی: این روش‌ها برای کاهش تنش عضلانی و بهبود حرکت مفصل استفاده می‌شوند.
5. ماساژ و تقویت عضلات: این تکنیک‌ها به افزایش جریان خون و تسریع روند بهبودی کمک می‌کنند.

فیزیوتراپی با اولتراسوند

فیزیوتراپی با اولتراسوند برای مدیریت کوتاه‌مدت و بلندمدت آرنج گلف بازان مؤثر است. از اهداف اصلی این درمان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. کاهش درد آرنج
2. تسهیل ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده
3. بازیابی دامنه حرکتی و عملکرد طبیعی مفصل
4. برگرداندن الگوهای حرکتی طبیعی و تقویت عضلات
5. بازگرداندن عملکرد طبیعی مفصل گردن و نورودینامیک بالاتنه

درمان با لیزر

لیزر درمانی یکی از روش‌های مؤثر برای کاهش التهاب و تسکین درد است. این درمان به تسریع روند بهبودی بافت‌ها و کاهش درد کمک می‌کند.

تزریق کورتیزون

تزریق کورتیزون در مواردی که التهاب شدید است، می‌تواند به طور مؤثری درد را کاهش دهد و التهاب را تسکین دهد.

طب سوزنی (Dry Needling)

طب سوزنی یا سوزن زدن خشک، یک روش مؤثر برای کاهش تنش عضلانی و تسکین درد در نواحی آسیب‌دیده است. این روش توسط متخصص طب سوزنی باید انجام شود.

درمان دارویی

استفاده از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن، ناپروکسین یا استامینوفن می‌تواند به تسکین درد کمک کند. با این حال، بیمار نباید بیش از 4000 میلی‌گرم استامینوفن در روز مصرف کند.

گرم کردن و یخ‌گذاری

قرار دادن یخ روی ناحیه آسیب‌دیده می‌تواند به کاهش التهاب و درد کمک کند، در حالی که گرم کردن می‌تواند به شل شدن عضلات و تسکین درد کمک نماید.

ماساژ بافت نرم

ماساژ بافت نرم می‌تواند به کاهش تنش عضلانی و تسکین درد کمک کند، به ویژه در نواحی اطراف آرنج و ساعد.

یوگا و تمرینات کششی

تمرینات کششی و یوگا می‌توانند به تقویت عضلات و بهبود انعطاف‌پذیری کمک کنند. این تمرینات به‌ویژه برای جلوگیری از مشکلات مزمن مفید هستند.

استفاده از بریس یا بازوبند طبی

استفاده از بازوبند یا بریس مخصوص آرنج گلف بازان، که معمولاً مشابه بریس تنیس است، می‌تواند فشار بر ناحیه آسیب‌دیده را کاهش دهد و از حرکت‌های بیش از حد جلوگیری کند. بازوبند باید به‌طور صحیح و طبق دستور پزشک بسته شود تا مؤثر واقع شود. معمولاً بیمار باید حدود 6 هفته از آن استفاده کند.

تمرین‌های مخصوص آرنج گلف بازان

تمرین‌های فیزیوتراپی و تقویتی برای درمان آرنج گلف بازان به تقویت عضلات، افزایش انعطاف‌پذیری و کاهش فشار روی تاندون‌های آسیب‌دیده کمک می‌کنند. این تمرینات معمولاً به تدریج و تحت نظر فیزیوتراپیست انجام می‌شوند تا از آسیب بیشتر جلوگیری شود.

در اینجا برخی از تمرین‌های مفید برای درمان آرنج گلف بازان آورده شده است:

تمرین‌های تقویتی:

تمرین‌های استاتیک را باید در مراحل اولیه و پیش از شروع تمرین‌های دربرگیرنده حرکت انجام داد. هر زمان که بیمار بتواند تمرین‌های استاتیک را چند روز به طور کامل و بدون درد انجام دهد، می‌تواند تمرین‌های تقویتی دینامیک را شروع کند.

خم کردن مچ دست: این تمرین برای عضله‌های آسیب دیده در اثر ابتلا به آرنج گلف بازان بسیار مفید است. بیمار برای انجام این حرکت می‌تواند از وزنه، کش یا میله لاستیکی مخصوص این تمرین استفاده کند. این حرکت را می‌توان تحت نظارت متخصص فیزیوتراپی یا به تنهایی انجام داد

تمرین‌های کششی

تمرین‌های انعطاف پذیری برای افزایش قدرت و توانایی حرکتی بازو مفید است. به فاصله طول بازو از دیوار به گونه‌ای بایستید که بازوی دردناک نزدیک دیوار باشد. کف دست را به شکلی روی دیوار بگذارید که نوک انگشتان رو به پایین باشد. فشار ملایمی را به دست وارد کنید، 30 ثانیه در این حالت بمانید و این حرکت را 3 بار تکرار کنید. این حرکت کششی را هر روز انجام دهید.

در جایی بنشینید که تکیه گاهی به بلندی شانه در نزدیکی‌تان باشد. پشت دست باید رو به کف زمین و دست باید از تکیه گاه آویزان باشد. در ابتدا آرنج را خم کنید، که با درد کمتری همراه است، سپس سعی کنید آرنج را صاف نگه دارید. وزنه‌ای یک پوندی را با دست سمت آسیب دیده بگیرید و دست را با وزنه به سمت بدن بالا ببرید. در طول انجام این حرکت باید بازو را صاف روی تکیه گاه نگه دارید.

پیشگیری از آرنج گلف بازان

سلامت آرنج در گرو سلامت مفصل مچ دست و شانه و قوی بودن عضله‌های اطراف استخوان کتف و بازو است؛ چرا که عضله‌های قوی، بار روی عضله‌های کوچکتر ساعد را کاهش می‌دهد.

با رعایت نکته‌های زیر می‌توان از کشیدگی و استفاده بیش از حد آرنج و ساعد جلوگیری کرد:

1. چند بار استراحت کردن در طول انجام فعالیت‌هایی که حرکت‌های کششی مچ دست و دست را ایجاب می‌کند.
2. پرهیز از بلند کردن اشیاء با بازوی کشیده یا محدود کردن این حرکت
3. کاهش حرکت‌های مستلزم گرفتن اشیا و چنگ زدن به آنها و در نتیجه پایین آوردن میزان کشش و فشار
4. خودداری از خم کردن یا کشش بیش از حد
5. بلند کردن وزنه در حالتی که آرنج در حالت نیمه خمیده است. هنگام انجام این حرکت حتماً از بازوبند استفاده کنید.
6. سطح گیرایی ابزار را با پوشیدن دستکش یا روکش کردن آنها افزایش دهید. دور چکش را به خوبی بپوشانید تا فشار و نیروی کمتری به بازو و آرنج وارد شود. ابزار سنگین را با دو دست نگه دارید.
7. دور چوب گلف را با نوار مخصوص بپوشانید.

نکته کلیدی پیشگیری از ابتلا به آرنج گلف بازان پرهیز از استفاده بیش از حد و نامناسب است. چنانچه هنگام انجام هرگونه فعالیت با درد آرنج مواجه شدید، فعالیت را پیش از تشدید درد متوقف کنید.

فرم رزرو نوبت

جمع‌بندی

آرنج گلف بازان یک مشکل شایع است که به دلیل فشار و استفاده بیش از حد از عضلات و تاندون‌های داخلی آرنج به وجود می‌آید. درمان‌های مختلفی از جمله فیزیوتراپی، استراحت، داروهای ضد التهاب و در برخی موارد جراحی، برای کاهش درد و بهبود عملکرد آرنج وجود دارند.

تمرینات مخصوص برای تقویت عضلات و کشش تاندون‌ها می‌توانند به تسریع بهبودی کمک کنند و از بروز مشکلات طولانی‌مدت جلوگیری کنند.

اگر از مشکلات آرنج گلف بازان رنج می‌برید و به دنبال درمان مؤثر هستید، کلینیک دکتر امیر حسین یزدانی با تیم متخصص و استفاده از روش‌های پیشرفته درمانی، گزینه‌ای مناسب برای شماست. آرنج گلف بازان فقط در ورزشکاران گلف ایجاد می‌شود؟در این کلینیک، ما نه تنها به درمان علائم، بلکه به ریشه‌یابی مشکل و ارائه راه‌حل‌های دائمی توجه داریم تا به شما کمک کنیم تا به سرعت بهبودی دست یابید و از دردهای مزمن آرنج رهایی پیدا کنید.