تزریق دیسکوژل چیست و چگونه انجام می شود؟

مراحل عملیات تزریق دیسکوژل معمولاً به شرح زیر است:

تعیین تشخیص: ابتدا، پزشک شما از طریق انجام مطالعات تصویری مانند اسکن ارتوپدی (MRI) یا سایر تست‌ها، تشخیص دقیق مشکلات دیسکی را بررسی می‌کند.

تزریق مواد: در مرحله بعد، پزشک ممکن است تزریق فیبرینوژلین یا سایر مواد به داخل دیسک مهره‌ای شما انجام دهد. این مواد ممکن است فشار درون دیسک را افزایش دهند و باعث تقویت ساختارهای دیسک شوند.

 

کاهش درد و التهاب: این تزریق ممکن است به کاهش التهاب در ناحیه مهره‌ای کمک کند و در نتیجه، درد شما را کاهش دهد.

تحریک بهبودی طبیعی: تزریق مواد به دیسک ممکن است به ایجاد یک محیط تشویقی برای بازسازی طبیعی دیسک کمک کند.

 

علائم ابتلا به دیسک کمر چیست

ابتلا به مشکلات دیسک کمر می‌تواند باعث ایجاد علائم مختلفی شود. در زیر، برخی از علائم معمول مرتبط با مشکلات دیسک کمر آورده شده است:

درد در ناحیه کمر: درد معمولاً در ناحیه پائین کمر حس می‌شود. این درد ممکن است تیز یا خفیف باشد و به تعداد مختلفی از افراد متفاوت باشد.

تحتانی درد: در برخی موارد، درد به سمت تحتانی (پایین‌ترین قسمت بدن) گسترش پیدا می‌کند. ممکن است درد تا پاها، زانوها یا پاشنه‌ها ادامه یابد.

تحریک عصبی: فشار بر روی عصب‌های مهره‌ای ممکن است به تحریک عصبی و علائمی مانند سوزش، مچالهای الکتریکی یا ضعیفی عضلات منجر شود.

ضعیفی عضلات: مشکلات دیسک کمر ممکن است به ضعیفی عضلات در ناحیه کمر و پاها منجر شود. این ضعیفی ممکن است باعث مشکلات در حرکت و کنترل عضلات شود.

محدودیت حرکت: برخی افراد ممکن است به دلیل مشکلات دیسک کمر در حرکت‌های خاص محدودیت پیدا کنند.

تغییر در عملکرد حواس: در برخی موارد، فشار بر روی عصب‌ها ممکن است به تغییر در عملکرد حواس، احساس نخستین و تعادل منجر شود.

درد در حین حرکت: در بعضی موارد، درد تشدید می‌شود زمانی که فرد حرکت می‌کند، مخصوصاً در حین خم شدن، تکان خوردن یا نشستن.

بیرون زدگی دیسک چیست ؟

بیرون زدگی دیسک به وضعیتی اطلاق می‌شود که یک قسمت از هسته داخلی دیسک مهره‌ای (نواحی ژله‌ای و مهم) از پوسته خارج می‌شود و فشار بر روی عصب‌ها یا انسداد عصبی ایجاد می‌کند. این ممکن است به علت فشار زیاد، آسیب ناشی از ضربه یا سایر عوامل باشد. بیرون زدگی دیسک می‌تواند باعث درد، تحریک عصب‌ها، و مشکلات دیگر در ناحیه مهره‌ای شود.

برخی از راهکارها و روش‌هایی که ممکن است به پیشگیری از بیرون زدگی دیسک کمک کنند عبارتند از:

حفظ وزن سالم: حفظ وزن مناسب با تغذیه سالم و فعالیت‌های ورزشی منظم می‌تواند به کاهش فشار بر دیسکها و پیشگیری از بیرون زدگی آنها کمک کند. 

توجه به حرکات صحیح: تکنیک‌های صحیح برای حرکات روزانه مانند خم شدن، خیز از صندلی و جلوه‌ورزی مهارت‌های حرکتی صحیح را به شما یاد می‌دهد و به کاهش فشار بر روی دیسکها کمک می‌کند.

توجه به ایستادگی: ایستادگی صحیح و استفاده از میزهای ایستاده در محل کار می‌تواند به حفظ ستون فقرات و کاهش فشار بر روی دیسکها کمک کند.

انجام ورزش‌های تقویتی: تقویت عضلات محیط اطراف مهره‌ها، به خصوص عضلات شکم و پشت، می‌تواند از پشتیبانی استخوانها و دیسکها بهترین استفاده را ببرد.

مدیریت استرس: استرس می‌تواند بر عضلات تأثیر بگذارد و به همین دلیل، مدیریت استرس با استفاده از تکنیک‌های ریلکسیشن و فعالیت‌های آرامش آور می‌تواند به سلامت عضلات و استخوانها کمک کند.

استراحت مناسب: استراحت کافی و بهینه، به بازسازی دیسکها و جلوگیری از خستگی زیاد کمک می‌کند.

تزریق دیسکوژل برای درمان دیسک کمر

تزریق دیسکوژل (Discography) یا تزریق محلول تشخیصی به دیسک مهره‌ای، یک روش تشخیصی است که برای بررسی و تشخیص دقیق مشکلات دیسک کمر و گردن استفاده می‌شود. این روش اغلب به عنوان یک مرحله از تشخیص قبل از انجام تزریق دیسکوژل معمولاً شامل مراحل زیر است: 

تهیه تصاویر تصویربرداری مانند MRI یا CT Scan: ابتدا، پزشک تصاویر تصویربرداری از ناحیه مهره و دیسکها می‌گیرد تا مشکلات موجود را تشخیص دهد. 

تزریق محلول تشخیصی (دیسکوژل): در مرحله بعد، محلول تشخیصی که معمولاً شامل یک ماده که تشخیص می‌دهد که آیا دیسک تا چه اندازه می‌تواند در توضیح علائم شرکت کند یا خیر، تزریق می‌شود.

بررسی واکنش دیسک: پزشک مشاهداتی می‌کند که چگونه دیسک به تزریق واکنش نشان می‌دهد. اگر دیسک متاثر باشد، ممکن است نشانگانی از درد یا علائم دیگر ظاهر شود.

تشخیص نهایی: اطلاعات به دست آمده از تزریق دیسکوژل به پزشک اطلاعات دقیق‌تری در مورد مشکلات دیسک فراهم می‌کند و به تصمیم‌گیری درباره روش‌های درمانی مناسب‌تر کمک می‌کند.

 

مزایا و عوارض تزریق دیسکوژل برای درمان دیسک کمر و گردن چیست

مزایا:

تشخیص دقیق‌تر: تزریق دیسکوژل به پزشک اطلاعات دقیق‌تری در مورد مشکلات دیسک فراهم می‌کند. با این روش، پزشک می‌تواند نحوه واکنش دیسک به مواد تزریقی را ارزیابی کند و اطلاعات بیشتری در مورد محل و شدت مشکل دیسکی دریافت کند.

راهنمایی در درمان: نتایج تزریق دیسکوژل به پزشک کمک می‌کند تا یک برنامه درمانی مناسب‌تر را برای بیمار تعیین کند. این شامل استفاده از ترکیبات ضد التهاب، فعالیت‌های تنظیمی، فیزیوتراپی، یا در موارد بسیار شدید‌تر، جراحی می‌شود.

کمترین تهاجم: تزریق دیسکوژل معمولاً یک فرآیند کم تهاجمی است که نیازی به جراحی باز ندارد. این برای برخی از افراد مزیت مهمی است.

عوارض:

درد و التهاب موقت: بعد از تزریق، برخی افراد ممکن است درد موقتی و یا افزایش التهاب در ناحیه تزریق را تجربه کنند. این عوارض معمولاً کوتاه‌مدت هستند.

عدم تطابق نتایج: ممکن است نتایج تزریق برخی افراد به نسبت به دیگران متفاوت باشد، و برخی از بیماران ممکن است به تزریق دیسکوژل به‌خوبی پاسخ ندهند.

خطر عفونت: همواره وجود خطر عفونت در هر تزریقی وجود دارد. اطمینان از استفاده از تکنیک‌های بهداشتی مناسب بسیار مهم است.

ریسک‌های مرتبط با تزریق: اگرچه تزریق دیسکوژل به‌طور کلی کم تهاجمی است، اما همواره ریسک‌های مرتبط با هر تزریقی وجود دارد. این می‌تواند شامل ناراحتی در محل تزریق، خونریزی، یا تحریک عصب‌های مهره‌ای شود.

بررسی موارد درمان تزریق دیسکوژل

درمان با دیسکوژل یا تزریق دیسکوژل یک روش درمانی است که برای برطرف کردن درد ناشی از مشکلات دیسک مهره‌ای، به ویژه در منطقه کمر، استفاده می‌شود. در زیر به بررسی مراحل و جزئیات این روش می‌پردازم:

 

ارزیابی قبل از تزریق:

 

پزشک شما ابتدا ارزیابی جامعی از وضعیت شما و شدت درد شما انجام می‌دهد. ممکن است از تصاویر تصویربرداری مانند MRI یا CT Scan برای بررسی دقیقتر وضعیت دیسک‌ها استفاده شود.

آماده‌سازی و تعیین موقعیت:

 

شما به یک اتاق عمل مناسب برای انجام تزریق منتقل می‌شوید. در این مرحله، پزشک شما موقعیت دقیق برای تزریق را تعیین می‌کند.

تزریق دیسکوژل:

 

پزشک یک سوزن نازک به دقت در دیسک مهره‌ای وارد می‌کند.

یک محلول تزریقی به دیسک تزریق می‌شود. این محلول معمولاً شامل یک یا چند ماده اندازه‌گیری‌شده می‌شود که به کاهش التهاب و بهبود وضعیت دیسک کمک می‌کنند.

پیگیری و نظارت:

 

پس از تزریق، شما به صورت مراقبتی نظارت می‌شوید تا اطمینان حاصل شود که هیچ علامت ناخواسته‌ای رخ نداده است و وضعیت شما درست است.

بازگشت به فعالیت‌های روزمره:

 

برخی از افراد ممکن است به سرعت به فعالیت‌های روزمره خود بازگردند، در حالی که برخی دیگر به مدت کوتاهی به استراحت نیاز داشته باشند.

پیگیری و درمانهای تکمیلی:

 

پس از تزریق، پزشک ممکن است برنامه درمانی تکمیلی اعمال کند، شامل فیزیوتراپی، تغییرات در سبک زندگی، و یا در موارد نیاز، درمان‌های دیگر.

 

ماندگاری دیسکوژل چه مدت است؟

ماندگاری تزریق دیسکوژل وابسته به چندین عامل است و به طور کلی ممکن است در طول زمان تغییر کند. برخی از عواملی که ماندگاری این نوع تزریق را تحت تأثیر قرار می‌دهند عبارتند از:

نوع محلول تزریقی: نوع موادی که برای تزریق دیسکوژل استفاده می‌شود می‌تواند تأثیر زیادی بر ماندگاری داشته باشد. برخی از مواد ممکن است به طور طبیعی جذب شوند و یا مدت زمان طولانی‌تری در محل تزریق باقی بمانند.

وضعیت دیسک مهره‌ای: وضعیت اولیه دیسک، میزان آسیب، و توانائی دیسک برای بازسازی خود نیز تأثیر گذار است. در برخی موارد، این تزریق ممکن است تا مدت طولانی‌تری مؤثر باشد.

واکنش بدن به تزریق: واکنش بدن به تزریق، احتمالاً به عنوان جواب به محلول تزریقی، نیز می‌تواند تأثیرگذار باشد.

میزان درد و علائم: میزان تخفیف درد و بهبود علائم در طی زمان ممکن است مؤثر باشد. در برخی موارد، تزریق دیسکوژل می‌تواند به مدت طولانی‌تری اثر داشته باشد.

 

پیشگیری از در دیسک کمر پس از درمان با تزریق دیسکوژل

پیشگیری از درد دیسک کمر پس از درمان دیسکوژل به عوامل متعددی بستگی دارد و ممکن است شامل تغییرات در سبک زندگی، ترتیبات توصیه شده توسط پزشک، و فعالیت‌های پیشگیرانه باشد. در ادامه، تعدادی از راهکارهای پیشگیری از درد دیسک کمر پس از درمان دیسکوژل آورده شده است:

تغییرات در سبک زندگی: فعالیت‌های ورزشی: انجام فعالیت‌های ورزشی با تأکید بر تمرینات تقویتی و استقامتی می‌تواند عضلات مهره و پشت را تقویت کرده و به پیشگیری از مشکلات دیسکی کمک کند.

حفظ وزن سالم: حفظ وزن مناسب به کاهش فشار بر دیسکها و کمر کمک می‌کند.

توجه به حرکات صحیح: آموزش تکنیک‌های حرکتی صحیح: آموزش تکنیک‌های صحیح برای خم شدن، خیز از صندلی، حمل و جابجایی اشیاء و… می‌تواند در پیشگیری از تنش‌ها و آسیب به دیسک‌ها مؤثر باشد.

استفاده از مبلمان مناسب: انتخاب صندلی و تخت مناسب: استفاده از صندلی و تختی که مناسب حمایت دیسک‌ها و نگهداری استقامت استخوان کمر است، می‌تواند به کاهش فشارهای ناشی از نشستن و خوابیدن کمک کند.

مدیریت استرس: تکنیک‌های مدیریت استرس: استفاده از تکنیک‌های مدیریت استرس مانند رلکسیشن، تمرین یوگا، یا مدیتیشن می‌تواند به کاهش تنش عضلات و فشارهای روحی و جسمی کمک کند.

پیگیری و مراقبت پس از درمان: پیگیری مراقبت پس از تزریق: پیشنهادات پزشک را در مورد فعالیت‌ها، محدودیت‌ها و داروهای پس از تزریق دیسکوژل رعایت کنید.

حضور به صورت منظم در جلسات فیزیوتراپی: شرکت در جلسات فیزیوتراپی به شما کمک می‌کند تا مهارت‌های حرکتی صحیح را تقویت کنید و به بهبود وضعیت مهره‌ها کمک کنید.

مراقبت های بعد از تزریق دیسکوژل چگونه است؟

مراقبت‌های بعد از تزریق دیسکوژل برای دیسک کمر مهم هستند تا به بهبود وضعیت و کاهش درد کمک کنند. پیشنهادات پزشک پس از تزریق ممکن است بسته به شرایط و نیازهای خاص شما متغیر باشد. اما در کل، مراقبت‌های معمولاً شامل موارد زیر می‌شوند:

استراحت: پس از تزریق دیسکوژل، پزشک ممکن است شما را به استراحت و محدودیت فعالیت تا چند روز بعد از تزریق توصیه کند.

اجتناب از فعالیت‌های سنگین و خسته‌کننده برای مدت زمان تعیین شده توسط پزشک.

استفاده از یخ: استفاده از یخ یا پک یخ بر روی ناحیه تزریق به مدت 15 تا 20 دقیقه می‌تواند به کاهش التهاب و درد کمک کند. این را می‌توانید چند بار در روز انجام دهید.

دریافت داروها: پزشک ممکن است داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) یا داروهای دیگر را تجویز کند تا به کنترل التهاب و درد کمک کند.

پیگیری مراقبت‌های فیزیوتراپی: شرکت در جلسات فیزیوتراپی به شما کمک می‌کند تا مهارت‌های حرکتی صحیح را تقویت کنید و به بهبود وضعیت مهره کمک کنید.

اطمینان از پیگیری منظم: پیگیری با پزشک در مورد وضعیت شما و هرگونه نگرانی یا تغییر در وضعیت بسیار اهمیت دارد. اطمینان حاصل کنید که هر گونه سوالی که دارید، با پزشک مطرح شود.

اجتناب از فعالیت‌های ثقیل: اجتناب از برخی فعالیت‌های سنگین و غیرضروری، مانند حمل و جابجایی اشیاء سنگین، برای مدت زمان تعیین شده توسط پزشک.

سخن آخر

توصیه می‌شود هر گونه تغییر در مراقبت‌ها و فعالیت‌ها را با پزشک خود مشاوره کرده و توجیهات او را رعایت کنید. همچنین، در صورت بروز هر گونه علائم ناخواسته یا تغییرات در وضعیت خود، باید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.